W tym artykule przyjrzymy się Łowcy skór (film), tematowi o wielkim znaczeniu dzisiaj, który ma wpływ na różne obszary nauki i który wzbudził szerokie zainteresowanie społeczności akademickiej i społeczeństwa w ogóle. Łowcy skór (film) stanowi kluczowy punkt zrozumienia funkcjonowania różnych zjawisk z perspektywy historycznej, naukowej, społecznej lub kulturowej. Poprzez szczegółową analizę zbadamy każdy istotny aspekt Łowcy skór (film), badając jego implikacje, ewolucję w czasie, a także możliwe rozwiązania lub podejścia do rozwiązania tego wyzwania. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowej, krytycznej i refleksyjnej wizji Łowcy skór (film) w celu dostarczenia wiedzy i wywołania świadomej debaty na ten ważny temat.
| Gatunek |
sensacyjny |
|---|---|
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
88 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Tomasz Bednarek |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Montaż | |
| Produkcja |
SPI International Polska |
Łowcy skór – polski film sensacyjny z 2003. Nie był dystrybuowany w kinach, został wydany na DVD[1]. Zdjęcia do filmu trwały od 15 maja do 10 lipca 2002 roku[1]. Film wyreżyserował Rafał M. Lipka, który podczas tworzenia filmu był studentem pierwszego roku reżyserii[2].
Treść filmu swobodnie nawiązuje do autentycznej afery „łowców skór” ujawnionej w styczniu 2002 przez dziennikarzy „Gazety Wyborczej”.
Dwóch dziennikarzy, Marek Piotrowski i Piotr Biernacki mają wspólne hobby – lubią jeździć konno. Podczas jazdy Piotr ulega wypadkowi. Później okazuje się, że zmarł w karetce w drodze do szpitala. Zgon stwierdził doktor Jerzy Nowak. Po utracie przyjaciela Marek szuka przyczyn, dlaczego doszło do takiej tragedii. Dowiaduje się, że kilka tygodni wcześniej Piotr wpadł na trop afery łapówkarskiej w pogotowiu, a w dniu śmierci miał spotkać się z informatorem. Marek idzie na spotkanie z informatorem, lecz ten ucieka. Marek, nie dając za wygraną, prowadzi prywatne śledztwo. Postanawia porozmawiać z właścicielami firmy pogrzebowej, która organizuje pochówki zmarłych w szpitalu. Nikt nie chce jednak z Markiem rozmawiać. Gdy w jego ręce trafia zeszyt z zapiskami Piotra, Marek jest przerażony.
Źródło:[1]