W tym artykule zajmiemy się tematem Afera „łowców skór”, badając jego wiele aspektów i jego dzisiejsze znaczenie. Afera „łowców skór” to temat, który z biegiem czasu wzbudził zainteresowanie i ciekawość, wywołuje debatę i opinie w różnych obszarach oraz odcisnął piętno na społeczeństwie. Idąc tym tropem, przeanalizujemy różne spojrzenia na Afera „łowców skór”, zagłębiając się w jego pochodzenie, ewolucję i wpływ na współczesną kulturę. Od wpływu na życie codzienne po implikacje w sferze zawodowej, Afera „łowców skór” jest istotnym tematem, który zasługuje na szczegółowe zbadanie i który zachęca nas do refleksji nad jego wpływem na nasze życie.
Afera „łowców skór” – używane w mediach określenie na proceder zabijania pacjentów przez pracowników łódzkiego pogotowia ratunkowego i sprzedaży informacji o zgonach zakładom pogrzebowym. Sprawa została ujawniona 23 stycznia 2002 roku przez dziennikarzy „Gazety Wyborczej” Tomasza Patorę, Marcina Stelmasiaka oraz Przemysława Witkowskiego z Radia Łódź; nazwa afery wzięła się od tytułu reportażu[1].
Czterem pracownikom łódzkiego pogotowia nieprawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z 20 stycznia 2007 i prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 9 czerwca 2008 udowodniono udział w zabójstwie pacjentów przy użyciu leku pankuronium (nazwa handlowa Pavulon). 27 października 2009 roku Sąd Najwyższy oddalił kasację i ostatecznie utrzymał wyrok[2]. Byli to:
Ponadto kilkudziesięciu pracowników pogotowia i właścicieli firm pogrzebowych było oskarżonych o udział w procederze handlu informacjami o zgonach pacjentów[4]. Handel odbywał się za wiedzą komisji zakładowej NSZZ „Solidarność”, która od 1991 była dysponentem uzyskanych w ten sposób środków[5]. Po 11 latach śledztwo zostało umorzone – prokuratura potwierdziła ponad wszelką wątpliwość handel informacjami o zgonach na ogromną skalę, ale uznała, że pracownicy pogotowia „nie robili tego w związku z pełnioną przez siebie funkcją. I dlatego nie można tu mówić o korupcji”[6].
W 2008 roku powstał szwedzki film dokumentalny o aferze „łowców skór” Necrobusiness w reż. Fredrika von Krusenstjerny[7][8][9]. Wystąpił w nim łódzki przedsiębiorca pogrzebowy Witold Skrzydlewski, prezes Polskiej Izby Pogrzebowej, który – jak twierdzi w wywiadzie dla tygodnika „Newsweek” – brał czynny udział w tym procederze[10].
W 2023 roku Wydawnictwo Otwarte wydało reportaż Tomasza Patory Łowcy skór. Tajemnice zbrodni w łódzkim pogotowiu, opisujący proceder i przedstawiający nowe dane[11].