КӀь

W tym artykule będziemy eksplorować i analizować КӀь z różnych perspektyw i punktów widzenia. КӀь to temat, który wywołał zainteresowanie i debatę w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i głębokie refleksje. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w różne aspekty składające się na КӀь, od jego historii i ewolucji po konsekwencje dla współczesnego społeczeństwa. Zbadane zostaną jego konsekwencje w sferze społecznej, gospodarczej, kulturalnej i politycznej, aby przedstawić wszechstronną i szczegółową wizję tego, tak aktualnego dzisiaj tematu. Poprzez wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na КӀь i jego konsekwencje, otwierając drzwi do krytycznej i konstruktywnej refleksji, która zachęca do dyskusji i dialogu.

КӀь
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

КӀь

Minuskuła

кIь

Podstawowe pismo

cyrylica

Podstawowy alfabet

abazyński

Pochodzenie
Twórca

Gieorgij Pietrowicz Sierdiuczenko[1]

Trójznak liter

К + Ӏ + Ь

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

КӀь, кIьtrójznak cyrylicy, używany od 1938 r. w języku abazyńskim[1][2]. Wykorzystywany jest do oznaczania dźwięku [3]. Jego odpowiednikiem w alfabecie łacińskim, wykorzystywanym w latach 1932–1938, był dwuznak Ⱪı[4].

Przykład użycia

Język Przykład Tłumaczenie
abazyński кIьа́нджьа łódka [5]

Kodowanie

Forma Wygląd Części składowe
majuskuła КӀь U+041A
К
U+04C0
Ӏ
U+044C
ь
minuskuła кIь U+043A
к
U+04C0
ӏ
U+044C
ь

Zobacz też

Przypisy

  1. a b G. P. Sierdiuczenko: Abazinskij ałfawit i orfografija na russkoj graficzeskoj osnowie. Jeżowo-Czerkiessk: Czernacizdatielstwo, 1938, s. 26.
  2. Abazinsko-russkij słowarʹ. Sowietskaja encykłopiedija, 1967, s. 21.
  3. Abasiini. Eesti Keele Instituut, 2004-04-20. . (ang.).
  4. Jazyki Rossijskoj Fiedieracyi i sosiednich gosudarstw. T. 1. Nauka, 2001, s. 3. ISBN 5-02-022647-5.
  5. кIьанджьа. abazinka.ru. . (ros.).