14 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat 14 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej, problemu, który przykuł dziś uwagę wielu osób. 14 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej był w ostatnich latach przedmiotem licznych debat i badań, a jego znaczenie i wpływ na różne aspekty społeczeństwa nie pozostały niezauważone. Od samego początku po przyszłe konsekwencje, 14 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej stał się tematem ogólnego zainteresowania, który dotyczy ludzi wszystkich typów, niezależnie od wieku, płci i położenia geograficznego. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom związanym z 14 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej, odnosząc się do jego wielu aspektów i ewolucji na przestrzeni czasu.

14 dywizjon artylerii przeciwpancernej
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1949

Organizacja
Numer

JW 2538[1]

Dyslokacja

Żary[2]; Bolesławiec

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

11 Dywizja Piechoty

76 mm armata wz. 1942 (ZiS-3)

14 samodzielny dywizjon artylerii przeciwpancernej (14 sdappanc) – pododdział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Wchodził w skład 11 Dywizji Piechoty. Stacjonował w garnizonie Żary. W grudniu 1945 jednostka przeformowana została na pokojowy etat Nr 2/4 o stanie 171 żołnierzy, a w marcu 1946 na etat Nr 2/53 o stanie 162 wojskowych. W grudniu 1946 pododdział przeformowany został na etat Nr 2/73. Latem 1949 w Bolesławcu na bazie 13 i 14 dappanc sformowany został 92 pułk artylerii przeciwpancernej.

Dowódcy dywizjonu

mjr Czesław Czubryt-Borkowski[3]

Struktura organizacyjna

Dowództwo i sztab

  • pluton dowodzenia
  • trzy baterie armat przeciwpancernych
    • dwa plutony ogniowe po 2 działony

Razem według etatu 2/79 w 1949: 164 żołnierzy i 12 armat 76 mm ZiS-3

Przypisy

  1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
  2. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
  3. Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy.... s. 252.

Bibliografia