W dzisiejszym świecie 35. ceremonia wręczenia Cezarów stał się istotną kwestią, która staje się coraz ważniejsza w społeczeństwie. Od momentu powstania budzi szerokie dyskusje i kontrowersje, wzbudzając zainteresowanie i ciekawość wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na życie codzienne, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, 35. ceremonia wręczenia Cezarów zdołał przyciągnąć uwagę różnych warstw społeczeństwa. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty 35. ceremonia wręczenia Cezarów, analizując jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego dzisiejszy wpływ. Ponadto zbadamy różne perspektywy istniejące wokół 35. ceremonia wręczenia Cezarów, oferując szeroką i obiektywną wizję tego ekscytującego tematu.
Data | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Wstęp | |||
Prowadzenie | |||
Stacja telewizyjna | |||
Nawigacja | |||
|
35. ceremonia wręczenia francuskich nagród filmowych Cezarów za rok 2009, odbyła się 27 lutego 2010 roku w Théâtre du Châtelet w Paryżu. Dnia 22 stycznia 2010 roku zostały ogłoszone nominacje do nagród.
Przewodniczącą tegorocznej ceremonii została Marion Cotillard. Samą ceremonię poprowadzili Valérie Lemercier i Gad Elmaleh.
Nagrodę Cezara Honorowego otrzymał aktor amerykański Harrison Ford. Nagrodę wręczyła mu rodaczka Sigourney Weaver.
Najwięcej nominacji w tej edycji nagród otrzymał film Prorok w reżyserii Jacques’a Audiarda[1]. Obraz ubiegał się o dwanaście nagród. Jedenaście nominacji otrzymał film Początek Xaviera Giannoli. O dzisieć nagród mógł rywalizować film Witamy Philippe’a Lioreta[2].
Najwięcej nagród − aż 9 − otrzymał faworyt tegorocznych nagród, film Prorok, który został nagrodzony w najważniejszych kategoriach: najlepszy film, reżyser i scenariusz oryginalny. Dwie nagrody przypadły aktorowi Taharowi Rahimowi, który został nagrodzony Cezarem dla najlepszego aktora i najbardziej obiecującego aktora[3].
Isabelle Adjani otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki. W przeciągu całej kariery aktorki, to już piąta nagroda otrzymana od Francuskiej Akademii Sztuki i Techniki Filmowej.
Dwie nagrody otrzymał film Koncert w reżyserii Radu Mihăileanu. Film został nagrodzony za najlepszą muzykę i dźwięk. Film Witamy pomimo dziesięciu nominacji, nie otrzymał żadnej nagrody.
Najlepszym filmem zagranicznym okazał się amerykański Gran Torino w reżyserii Clinta Eastwooda[4].
Reżyser / Producenci − Film
Reżyser − Film • Kraj produkcji
Reżyser / Producenci − Film
(Ograniczenie do dwóch nominacji)
(Ograniczenie do dwóch nagród)
Imię i nazwisko | Prezentacja lub wręczenie nagrody: |
---|---|
Laura Smet | Nadzieja kina (aktor) |
André Dussollier | Najlepsza aktorka w roli drugoplanowej |
Marina Foïs | Najlepszy scenariusz oryginalny |
Sandrine Kiberlain | Najlepszy scenariusz adaptowany |
Firmine Richard i Vincent Elbaz | Najlepszy dźwięk, Najlepsze zdjęcia |
Jeanne Balibar | Najlepsza muzyka |
Mélanie Doutey i Pascal Elbé | Najlepszy pierwszy film |
Laetitia Casta | Najlepszy aktor w roli drugoplanowej |
Sigourney Weaver | Cezar Honorowy |
Marc-André Grondin i Hafsia Herzi | Najlepszy film krótkometrażowy |
Richard Berry | Nadzieja kina (aktorka) |
Emma de Caunes i Laurent Lafitte | Najlepszy film dokumentalny |
Tony Gatlif | Najlepszy film zagraniczny |
Virginie Efira i François-Xavier Demaison | Najlepszy montaż, Najlepsza scenografia |
Vanessa Paradis | Najlepszy reżyser |
Elie Semoun | Najlepsze kostiumy |
Mélanie Laurent | Najlepszy aktor |
Gérard Depardieu | Najlepsza aktorka |
Marion Cotillard | Najlepszy film |