Adolf Moczulski

W dzisiejszym świecie Adolf Moczulski stał się tematem podstawowego zainteresowania większości społeczeństwa. Czy to ze względu na wpływ na gospodarkę, politykę, kulturę czy życie codzienne ludzi, Adolf Moczulski jest elementem, obok którego nie można przejść obojętnie. W całej historii Adolf Moczulski był źródłem debat, badań i refleksji, a dziś nadal jest istotnym i aktualnym tematem. Dlatego istotne jest pogłębienie naszej wiedzy o Adolf Moczulski, zrozumienie jego różnych aspektów i wymiarów oraz zastanowienie się nad jego znaczeniem w naszym życiu. W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Adolf Moczulski, badając jego różne aspekty i wpływ na współczesny świat.

Adolf Moczulski
Tadeusz, Krzysztof, Tadeusz Złoty
Ilustracja
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1911
Obłonie (obecnie Chełm)

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1983
Olsztyn

Przebieg służby
Lata służby

1939–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
AK Armia Krajowa

Jednostki

8. batalion pomiarów artylerii, "Wachlarz", Pułk Baszta

Stanowiska

Dowódca Oddziałów II i III "Wachlarza"

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa, kampania wrześniowa, powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Partyzancki Warszawski Krzyż Powstańczy Krzyż Armii Krajowej

Adolf Moczulski ps. Tadeusz, Krzysztof, Tadeusz Złoty (ur. 26 stycznia 1911 w Obłoniu (obecnie Chełm), zm. 3 stycznia 1983 w Olsztynie) – porucznik Armii Krajowej, członek ruchu oporu podczas II wojny światowej.

Życiorys

Absolwent Państwowego Gimnazjum im. Stefana Czarnieckiego w Chełmie (1929). Przed wybuchem II wojny światowej był pracownikiem Ubezpieczalni Społecznej w Lublinie. Brał udział w kampanii wrześniowej, służąc w 8. batalionie pomiarów artylerii[1]. Został wzięty do niewoli rosyjskiej 18 września 1939 roku pod Tarnopolem. Jako jeniec trafił do Skałatu, skąd uciekł wraz z pięcioma towarzyszami do Lwowa.
Od grudnia 1939 roku był członkiem Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. W 1941 roku wszedł skład "Wachlarza", gdzie pełnił funkcję dowódcy Oddziałów II Wywiadowczego i III Operacyjnego, które jednak faktycznie nie rozwinęły swojej działalności. W momencie wybuchu powstania warszawskiego był żołnierzem Pułku Baszta. Walczył na Mokotowie. W ostatnich dniach walk (25 lub 27 września 1944) został ranny w nogi i trafił do jednego z powstańczych szpitali. Tam został wzięty do niewoli niemieckiej. Był jeńcem Stalagu XI A Altengrabow, Stalagu X B Sandbostel oraz Oflagu X C Lubeka, gdzie doczekał wyzwolenia w maju 1945 roku. Do Polski powrócił w październiku 1945 roku.

Według dokumentów zgromadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej, w latach 1947-1971 był zarejestrowany jako informator Urzędu Bezpieczeństwa oraz Służby Bezpieczeństwa o pseudonimie "Tadeusz"[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Obsady personalne baterii pomiarów artylerii. www.bohaterowie1939.pl, 2016-05-13. . (pol.).
  2. ↑ Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Olsztynie 1983-1990]. inwentarz.ipn.gov.pl. . (pol.).

Bibliografia