W dzisiejszym świecie Agustinia stał się tematem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy jest to sfera osobista, społeczna, polityczna czy technologiczna, Agustinia wywarł ogromny wpływ i wzbudził ciekawość i zainteresowanie ludzi w każdym wieku i o każdym zawodzie. Z biegiem czasu Agustinia ewoluował i przybierał różne formy, dostosowując się do potrzeb i wymagań współczesnego społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy dzisiejszą rolę i wpływ Agustinia, analizując jego znaczenie, wpływ i różne perspektywy, które istnieją w tym temacie.
Agustinia | |||
Bonaparte, 1999 | |||
Okres istnienia: alb–apt | |||
![]() Rekonstrukcja Agustinia ligabuei, prawdopodobnie błędnie przedstawiająca zwierzę jako mające kolce i płytki na grzbiecie | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzaj |
Agustinia | ||
Gatunki | |||
|
Agustinia – rodzaj wczesnokredowego zauropoda o niepewnej pozycji filogenetycznej żyjącego w Ameryce Południowej. Skamieniałości tego dinozaura znaleziono w osadach formacji Lohan Cura w patagońskiej prowincji Neuquén. Dinozaur został pierwszy raz wspomniany w abstrakcie autorstwa słynnego paleontologa argentyńskiego, José Bonaparte, pod nazwą „Agustia”. Nazwa okazała się być już jednak zajęta przed rodzaj chrząszcza i w artykule z 1999 roku Bonaparte ustanowił obecną nazwę, jak również ustanowił rodzinę Agustiniidae (takson ten jednak nie został powszechnie zaakceptowany przez paleontologów). Znane są szczątki tylko jednego osobnika, na które składają się: fragmenty kręgów, strzałka, piszczel i pięć kości śródstopia. Kość udowa była zbyt słabo zachowana, by dało się ją wydobyć. Agustinia jest podobna zarówno do diplodoków, jak i tytanozaurów – zapewne należy do jednej z tych grup.
Bonaparte (1999) za cechę wyróżniającą Agustinia spośród innych zauropodów uważał obecność osteodermów w kilku różnych kształtach, tworzących płytki i kolce ulokowane na grzbiecie zwierzęcia wzdłuż kręgosłupa[1]. Badania histologiczne przeprowadzone przez Bellardiniego i Cerdę (2017) wykazały jednak, że rzekome osteodermy to prawdopodobnie błędnie zidentyfikowane fragmenty kości, m.in. żeber[2].
15 metrów długości (oszacowane na podstawie strzałki o długości 89,5 cm)
Agustinia (etymologia: na cześć odkrywcy – Agustina Martinellego)
Agustinia ligabuei (etymologia: na cześć sponsora wyprawy – Giancarla Ligabuego)
Ameryka Południowa, Patagonia, prowincja Neuquén
wczesna kreda: apt – alb (116–110 milionów lat temu); formacja Lohan Cura