W tym artykule zbadamy fundamentalną rolę, jaką Al-Hamidija odegrał na przestrzeni dziejów, analizując jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od swoich początków do chwili obecnej Al-Hamidija był przedmiotem debat i analiz w wielu dyscyplinach, budząc ciekawość i zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów. Poprzez podejście wielowymiarowe zbadamy jego wpływ na kulturę, politykę, technologię i inne obszary, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie we współczesnym świecie. Biorąc pod uwagę różne perspektywy i przeglądając dowody empiryczne, naszym celem jest przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Al-Hamidija i jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
Państwo | |
---|---|
Dystrykt |
Dystrykt Beisan |
Wysokość |
-10 m n.p.m. |
Populacja (1945) • liczba ludności |
|
Data zniszczenia |
12 maja 1948 |
Powód zniszczenia |
atak Hagany |
Obecnie | |
![]() | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Al-Hamidija (arab. الحميدية) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Beisan w Mandacie Palestyny. Została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku sił żydowskiej Hagany w dniu 12 maja 1948 roku.
Al-Hamidija leżała w północnej części Doliny Bet Sze’an. Wieś była położona w depresji na wysokości 10 metrów p.p.m., w odległości 5 kilometrów na północ od miasta Beisan. Według danych z 1945 roku do wsi należały ziemie o powierzchni 1090,2 ha. We wsi mieszkało wówczas 320 osób (w tym 100 Żydów)[1].
własność gruntów | powierzchnia gruntów (hektary) |
---|---|
Arabowie | 481,4 |
Żydzi | 138,6 |
publiczne | 472 |
Razem | 1090,2 |
Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie (ha) | Żydzi (ha) |
---|---|---|
uprawy nawadniane | 0,8 | 0,4 |
uprawy zbóż | 526,1 | 128,9 |
uprawy cytrusów | 16,4 | – |
zabudowane | 1 | 4 |
nieużytki | 423,7 | 5,3 |
Wieś została założona prawdopodobnie w XIX wieku. Została nazwana na cześć tureckiego sułtana Abdülhamida II. W okresie panowania Brytyjczyków al-Hamidija była niewielką wsią, której mieszkańcy utrzymywali się z upraw zbóż[1].
Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała te tereny państwu żydowskiemu. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny wielokrotnie mieszkańcy sąsiednich żydowskich osad rolniczych utrudniali Arabom z al-Hamidija swobodne opuszczanie i powroty do swojej wioski. Gdy zbliżał się dzień proklamacji niepodległości Izraela, lokalny dowódca żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana zwrócił się do swojego dowódcy o zgodę na wysiedlenie i zniszczenie arabskich wiosek al-Hamidija, al-Bira, Kaukab al-Hawa i Dżabbul. Jego obawą było spodziewanie się wybuchu I wojny izraelsko-arabskiej, a tutejsze wioski mogły być wówczas wykorzystywane do działań arabskich oddziałów wojskowych. Z tego powodu w dniu 12 maja 1948 roku żydowscy żołnierze (Brygada Golani) zajęli wieś al-Hamidija. Wszyscy jej mieszkańcy zostali wysiedleni lub uciekli do Transjordanii, a następnie wyburzono domy[2].
Teren wioski al-Hamidija pozostaje opuszczony, jednak jej pola uprawne zajął sąsiedni kibuc Chamadja. Palestyński historyk Walid Chalidi tak opisał pozostałości wioski al-Hamidija[1]:
Na miejscu wioski pozostają jedynie ruiny domów (zredukowane do gruzu), cmentarz i kilka studni. Okoliczne ziemie są używane przez Izraelczyków dla rolnictwa i wypasu.