W dzisiejszym świecie Hausza zajął fundamentalne miejsce w różnych sferach życia codziennego. Niezależnie od tego, czy chodzi o miejsce pracy, o środowisko akademickie, kulturalne czy społeczne, Hausza stał się tematem istotnym i interesującym dla szerokiego grona osób. Jego wpływ i znaczenie wzbudziły zainteresowanie badaczy, specjalistów i ogółu społeczeństwa, którzy starają się zrozumieć jego znaczenie i konsekwencje. W tym artykule szczegółowo zbadamy rolę, jaką Hausza odgrywa w dzisiejszym społeczeństwie, analizując jego ewolucję, wyzwania i możliwe rozwiązania. Dodatkowo zbadamy, w jaki sposób Hausza ukształtował i nadal będzie kształtować obecny krajobraz, a także korzyści i wyzwania, jakie wiążą się z jego obecnością w różnych kontekstach.
![]() Opuszczone miejsce po wiosce Hausza | |
Państwo | |
---|---|
Dystrykt |
Dystrykt Hajfa |
Wysokość |
100 m n.p.m. |
Populacja (1945) • liczba ludności |
|
Data zniszczenia |
16 kwietnia 1948 |
Powód zniszczenia |
atak Hagany |
Obecnie | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Hausza (arab. هوشة) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Hajfy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w wyniku ataku Hagany w dniu 16 kwietnia 1948 roku.
Hausza leżała wśród wzgórz oddzielających Dolinę Bejt Netofa od równiny przybrzeżnej Izraela. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 90,1 ha. We wsi mieszkało wówczas 400 osób[1].
Własność gruntów | Powierzchnia gruntów |
---|---|
Arabowie | 0 |
Żydzi | 89,4 |
publiczne | 0,7 |
Razem | 90,1 |
Niemiecki uczony Leopold Zunz i naukowcy z brytyjskiego stowarzyszenia Palestine Exploration Fund. uznali, że wieś Hausza jest położona w lokalizacji biblijnego miasta Usza, które należało do izraelskiego pokolenia Asera. Po 135 roku mieściła się tu siedziba Sanhedrynu[2][3][4]. W okresie panowania Krzyżowców we wsi Usza doszło do zawarcia w 1283 roku umowy między krzyżowcami a muzułmańskim sułtanem Kalawunem[5]. Pod panowaniem osmańskim wieś należała do ziem sąsiedniego miasta Szefaram. Wśród licznych starożytnych ruin zachowanych we wsi, znajdował się grobowiec Maqam Nabi Huszan. W 1859 roku William M. Thomson zidentyfikował grobowiec jako miejsce pochówku proroka Jozuego[6]. Inne źródła podają, że we wsi jest grobowiec proroka Ozeasza[4]. Francuski podróżnik Victor Guérin odwiedził wieś pod koniec XIX wieku i przedstawił długi spis ruin[7]. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku Hausza wraz z całą Palestyną przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Mandat Palestyny. W 1937 roku w jej sąsiedztwie powstał żydowski kibuc Usza.
W poszukiwaniu skutecznego rozwiązania narastającego konfliktu izraelsko-arabskiego w dniu 29 listopada 1947 roku została przyjęta Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181. Zakładała ona między innymi, że obszar ten miał znaleźć się w granicach nowo utworzonego państwa arabskiego[8]. Arabowie odrzucili tę rezolucję i dzień później doprowadzili do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. W trakcie jej trwania siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej paraliżowały żydowską komunikację w rejonie całej Galilei. W dniu 30 grudnia 1947 roku członkowie żydowskiej organizacji Irgun rzucili granaty w tłum arabskich robotników przed bramą wejściową do Rafinerii w Hajfie. Rozwścieczeni Arabowie wtargnęli wówczas do rafinerii, gdzie doszło do pogromu żydowskich robotników. W masakrze w rafinerii w Hajfie zginęło 6 Arabów i 39 Żydów, natomiast rannych było 42 Arabów i 49 Żydów. Była to największa i najbardziej brutalna masakra ludności cywilnej do jakiej doszło w Mandacie Palestyny od czasu wybuchu wojny domowej[9]. W ramach działań odwetowych, 31 grudnia kompanie szturmowe Palmach wkroczyła do wiosek Balad asz-Szajch i Hausza. We wsi Hausza wysadzono wówczas kilka domów[10]. W dniu 11 kwietnia 1948 roku oddział arabski dowodzony przez Fauziego al-Kawukdżiego rozpoczął działania przeciwko pobliskiemu kibucowi Ramat Jochanan. W dniach 15-16 kwietnia doszło do bitwy o Ramat Jochanan. W jej trakcie siły żydowskiej Hagany zajęły 16 kwietnia wieś Hausza[1].
Miejsce wioski Hausza pozostaje opuszczone, jednak jej ziemie zajęły miasto Szefaram, oraz kibuce Usza i Ramat Jochanan. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Hausza: „Wieś została zniszczona, a teren jest ogrodzony i uznany za stanowisko archeologiczne. Ani jeden dom ze wsi nie pozostał w stanie nienaruszonym, chociaż wciąż stoją części ścian około dwudziestu domów, z widocznymi zarysami okien i drzwi w murach. W pobliżu znajduje się także sanktuarium”[1].