W tym artykule chcemy głębiej zagłębić się w temat Aleksander z Jülich, zagadnienia, które w ostatnim czasie zyskało ogromne znaczenie. Aleksander z Jülich stał się podstawowym aspektem w różnych obszarach, czy to na polu społecznym, politycznym, naukowym czy technologicznym. Jego wpływ jest tak transcendentny, że konieczne jest odniesienie się do jego różnych wymiarów i zastanowienie się nad jego wpływem na nasze codzienne życie. Poprzez tę analizę staramy się wykorzystać wiele krawędzi Aleksander z Jülich i podkreślić jego znaczenie w konstruowaniu wiedzy i podejmowaniu decyzji w naszym nowoczesnym społeczeństwie.
| Data i miejsce śmierci | |
|---|---|
| Biskup Liège | |
| Okres sprawowania |
1129–1135 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
|
Aleksander z Jülich (zm. 6 lipca 1135 w Publémont) – biskup Liège od 1129[a] z rodu hrabiów Jülich.
Aleksander był synem Gerarda III, hrabiego w okręgu Jülich. Od 1101 pojawia się w źródłach jako prepozyt w Liège, a potem także w Huy. W 1111 jest wymieniany jako skarbnik katedry św. Lamberta w Liège[1]. W 1119 próbował dzięki przekupieniu cesarza Henryka V zdobyć godność biskupa Liège, jednak bezskutecznie – arcybiskup Kolonii Fryderyk ze Schwarzenburga opowiedział się za Fryderykiem z Namur, którego zatwierdził papież Kalikst II (według legendy, gdy zwolennicy Aleksandra opanowali katedrę i ten miał zgodnie ze zwyczajem potwierdzić objęcie stanowiska uderzeniem w dzwon, sznur od dzwonu się urwał, co uznano za oznakę bożego sprzeciwu[2]). Fryderyk opanował Liège i obległ Aleksandra w Huy. Gdy w 1121 Fryderyk zmarł, Aleksander ponownie starał się o wybór na biskupa, ale musiał ustąpić Alberonowi z Louvain. Zdołał objąć tę funkcję dopiero po śmierci Alberona[1][3][2].
Jako stronnik cesarza w toku wojen między możnymi z Dolnej Lotaryngii wystąpił przeciwko jej księciu Gotfrydowi VI (bratu swego poprzednika) i uczestniczył w zwycięskich walkach hrabiego Limburgii Walrama II przeciwko Gotfrydowi w 1129[1][3][2][4]. W kwietniu 1131 w Liège odbyło się spotkanie króla Niemiec Lotara III z Supplinburga z papieżem Innocentym II[3][4] – w jego trakcie miała zostać przeprowadzona koronacja Lotara[3][2]. W 1135 Aleksander ponownie został oskarżony o symonię, wskutek czego został pozbawiony swej funkcji przez synod w Pizie[1][3][2][4]. Zmarł otrzymawszy wiadomość o tym w Publémont (obecnie część Liège)[1].