W dzisiejszym świecie Aleksandr Rodimcew stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy mówimy o Aleksandr Rodimcew na poziomie osobistym, zawodowym, naukowym czy kulturowym, jego wpływ i obecność są niezaprzeczalne. Znaczenie Aleksandr Rodimcew było przedmiotem debat i analiz w różnych sektorach, a jego wpływ rozciąga się w czasie i przestrzeni. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Aleksandr Rodimcew, od jego pochodzenia po ewolucję i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Podobnie zbadamy różne perspektywy i punkty widzenia na temat Aleksandr Rodimcew, aby zagłębić się w jego znaczenie i znaczenie we współczesnym świecie.
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1927–1977 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca: 13 GwDS i 32. Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego; z-ca d-cy Wschodniosyberyjskiego i Północnego OW; |
Główne wojny i bitwy | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Aleksandr Iljicz Rodimcew (ros. Александр Ильич Родимцев; ur. 23 lutego?/8 marca 1905 w Szarłyku, zm. 13 kwietnia 1977 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał pułkownik, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego (1937, 1945).
W 1927 wstąpił do Armii Czerwonej. W latach 1936–1937 walczył w hiszpańskiej wojnie domowej po stronie Republiki, gdzie był jednym z najważniejszych radzieckich oficerów. W 1941 dowodził brygadą powietrznodesantową przeznaczoną do działań na granicy z Rumunią[1]. W trakcie II wojny światowej odegrał ważną rolę w bitwie stalingradzkiej, która przyniosła mu drugi tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Dowodził 13 Gwardyjską Dywizją Strzelecką. Dywizja dostała niemal samobójcze zadanie odparcia Niemców między Kurhanem Mamaja i rzeką Carycą. Rodimcew był bardzo popularny wśród swoich żołnierzy i znany ze swej odwagi.
W 1943, po bitwie pod Stalingradem, dowodził 32 Gwardyjskim Korpusem Strzeleckim, który zawierał 13. i 66 Gwardyjską Dywizję Strzelecką oraz 6 Gwardyjską Dywizję Powietrznodesantową. 32 Korpus był elementem 5. Gwardyjskiej Armii, części Frontu Stepowego (dowodzonego przez marszałka Iwana Koniewa). Rodimcew poprowadził swój korpus do walki pod Kurskiem. Później walczył na Froncie Woroneskim, 2 i 1 Ukraińskim. Brał udział w bitwie o Dniepr, operacji znamiejskiej, kirowohradzkiej, lwowsko-sandomierskiej, wiślańsko-odrzańskiej, dolnośląskiej, berlińskiej i praskiej. Dowodzony przez niego korpus opanował Busko-Zdrój, Wodzisław i Pińczów, 17 stycznia 1945 wyróżnił się podczas zajmowania Częstochowy, 21 stycznia 1945 opanowała Kreuzburg (obecnie Kluczbork). W nocy na 25 stycznia 1945 dotarł do Odry, następnie zajął Brzeg i Oławę.
Po wojnie służył jako zastępca dowódcy Wschodniosyberyjskiego i Północnego Okręgu Wojskowego, a następnie w latach 1953–1956 pełnił funkcję attaché wojskowego w Albanii i doradcy albańskiego ministra obrony.