W dzisiejszym artykule przyjrzymy się Aleksandr Safronow, tematowi, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu osób. Aleksandr Safronow zyskał znaczenie w różnych obszarach, od polityki po naukę, a jego wpływ był odczuwalny na całym świecie. W miarę postępów w opracowywaniu tego artykułu przyjrzymy się bliżej kluczowym aspektom Aleksandr Safronow, odnosząc się do jego implikacji, wyzwań i możliwości, jakie stwarza. Aby zapewnić kompleksowy przegląd, zbadamy różne perspektywy i opinie ekspertów na temat Aleksandr Safronow, aby zapewnić pełny przegląd tego ekscytującego tematu.
Pełne imię i nazwisko |
Aleksandr Aleksandrowicz Safronow | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
12 listopada 1952 | |||||||||
Data i miejsce śmierci |
21 lipca 1989 | |||||||||
Wzrost |
172 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||
![]() |
Aleksandr Aleksandrowicz Safronow (ros. Александр Александрович Сафронов; ur. 12 listopada 1952 w Leningradzie, zm. 21 lipca 1989 tamże) – rosyjski panczenista reprezentujący Związek Radziecki, złoty medalista mistrzostw świata.
Największy sukces w karierze Aleksandr Safronow wywalczył w 1975 roku, kiedy zwyciężył podczas mistrzostw świata w wieloboju sprinterskim w Göteborgu. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio dwóch rodaków: Jewgienija Kulikowa oraz Walerija Muratowa. Był to jednak jedyny medal wywalczony przez niego na międzynarodowej imprezie tej rangi. Na rozgrywanych rok wcześniej mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w Innsbrucku zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o medal z Eppie’m Bleekerem z Holandii. W 1976 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku, gdzie w swoim jedynym starcie, biegu na 1000 m, zajął czwartą pozycję. Tym razem w walce o podium lepszy był Walerij Muratow. W 1982 roku zakończył karierę.
W 1974 roku w Medeo ustanowił rekord świata na 1000 m[1].
Zginął w wypadku samochodowym 21 lipca 1989 roku[2].