W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Alokazja olbrzymia, badając jego pochodzenie, dzisiejsze znaczenie i wpływ na różne obszary społeczeństwa. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy różne aspekty Alokazja olbrzymia, od jego wpływu na kulturę popularną po zastosowanie w nauce i technologii. Zanurzymy się w jego historię, przeanalizujemy jej implikacje w teraźniejszości i dostrzeżemy możliwe perspektywy na przyszłość, jakie oferuje. Alokazja olbrzymia to temat, który budzi zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów, dlatego w tym artykule staramy się zagłębić w jego złożoność, różnorodność i znaczenie dla lepszego zrozumienia otaczającego nas świata.
![]() Kwiatostan | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
alokazja olbrzymia |
Nazwa systematyczna | |
Alocasia macrorrhizos (L.) G. Don R. Sweet, Hort. brit. ed. 3:631. 1839 |
Alokazja olbrzymia (Alocasia macrorrhizos) – gatunek rośliny z rodziny obrazkowatych. Pochodzi z obszarów tropikalnej Azji (Malezja), Australii (stan Queensland) i Wysp Salomona[3].
W języku polskim posiada nazwę zakleśń olbrzymia. W języku łacińskim posiada wiele synonimów: Alocasia indica (Lour.) Spach, Alocasia variegata K. Koch & C. D. Bouché, Arum indicum Lour., Arum macrorrhizon L. (basionym), Colocasia indica (Lour.) Kunth, Colocasia indica var. rubra Hassk[3]. Używana wciąż nazwa Alocasia macrorrhiza jest nieprawidłowa.
Pomimo polskiej nazwy "olbrzymia", A. macrorrhizos nie jest największym gatunkiem w rodzaju. Rekordzistką jest Alocasia robusta M. Hotta. Ma ona największy pojedynczy, niepodzielony liść w świecie roślin. Występuje dziko na Sarawak w Malezji. Jej liść dorasta do 10 m wysokości przy szerokości około 3 m[4]. Największy znaleziony w 1966 w prowincji Sabah w Malezji okaz A. macrorrhizos miał liść o długości 3,02 m i szerokości 1,92 m, a jego powierzchnia wynosiła 3,17 m²[5].
Jest byliną. W liściach i łodygach występuje sok mleczny. W stanie surowym są one trujące, po przegotowaniu tracą trujące własności.
Liście i łodygi po wcześniejszym ugotowaniu są używane jako warzywo. Jest uprawiana w Malezji, na Nowej Gwinei i niektórych krajach tropikalnych. Sprowadzono ją do Brazylii, gdzie też przez jakiś czas była uprawiana, jednak po stwierdzeniu jej trujących własności zaprzestano uprawy