Amanda Seyfried

Amanda Seyfried

Seyfried na Berlinale 2024
Imię i nazwisko	Amanda Michelle Seyfried
Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1985 Allentown (Pensylwania)
Zawód	aktorka, piosenkarka
Współmałżonek	Thomas Sadoski (od 2017)
Lata aktywności	od 1996
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Amanda Michelle Seyfried (/ˈsaɪfrɛd/; ur. 3 grudnia 1985 w Allentown) – amerykańska aktorka. Szerszą rozpoznawalność przyniósł jej debiut filmowy Wredne dziewczyny (2004). Wystąpiła m.in. w filmach Listy do Julii (2010), Wciąż ją kocham (2010), Mamma mia! (2008), Les Misérables. Nędznicy (2012), Mamma Mia! Here We Go Again (2018), czy Mank (2020).

Urodziła się w Allentown w Pensylwanii jako córka terapeutki zajęciowej Ann (Sander) i farmaceuty Jacka Seyfrieda^[1][2][3]. Ma starszą siostrę Jennifer. Jest pochodzenia głównie niemieckiego^[4]. Ukończyła William Allen High School w rodzinnym mieście, a następnie zapisała się jesienią 2003 roku na Uniwersytet Fordham, ale nie uczęszczała już na zajęcia, gdy zaoferowano jej rolę w filmie Wredne dziewczyny (2004)^[5].

Kiedy miała 15 lat została zaangażowana do roli Lucindy Marie „Lucy” Montgomery w operze mydlanej As the World Turns.

W 2003 ruszył casting do filmu Wredne dziewczyny, a Seyfried wzięła w nim udział aspirując do pierwszoplanowej roli Reginy George, jednak ostatecznie otrzymała ją Rachel McAdams. Producenci uznali, że lepiej sprawdzi się jako przyjaciółka Reginy – Karen Smith. Jej debiut filmowy stał się przełomem dla niej i dwóch innych występujących w nim aktorek oraz doczekał się nawet statusu filmu kultowego^[6][7][8][9]. Po sukcesie Wrednych dziewczyn starała się o tytułową rolę w serialu Weronika Mars, lecz ostatecznie zdobyła ją Kristen Bell. W zamian zaproponowano jej i zagrała jako Lily, zmarła przyjaciółka tytułowej bohaterki. Występowała także gościnnie w serialach, m.in. Prawo i porządek oraz Dr House.

W 2005 wystąpiła w specjalnie napisanej dla siebie roli Samanthy w dramacie Dziewięć kobiet. W tym samym roku wzięła również udział w niezależnym projekcie Broń dla każdego, gdzie zagrała Mouse. W 2006 do swojego dorobku filmowego dopisała rolę Julie Beckley w filmie Alpha Dog.

Zasadniczy przełom w karierze aktorki nastąpił w 2008, gdy po raz pierwszy wystąpiła w głównej roli w ekranizacji musicalu Mamma Mia! pod tym samym tytułem z kultowymi^[10] piosenkami zespołu ABBA. Amanda wcieliła się w rolę Sophie, młodej dziewczyny próbującej dociec, który z dawnych kochanków jej matki (Meryl Streep) jest jej ojcem. W następnym roku wystąpiła u boku Julianne Moore w filmie Chloe. W tym samym 2009 w kinach pojawił się horror komediowy Zabójcze ciało, gdzie Seyfried wystąpiła wraz z Megan Fox grając Needy Lesnicky. Ten film miał w północno-amerykańskich kinach kiepskie otwarcie i zebrał mieszane recenzje krytyków, jednak od 2018 roku i na fali ruchu Me Too został doceniony i doczekał się nawet statusu kultowego filmu feministycznego^[11].

W 2010 roku zagrała w filmie na podstawie powieści Nicholasa Sparksa – Wciąż ją kocham, w którym wcieliła się w rolę Savannah. Kilka miesięcy później w kinach pojawił się z kolei film Listy do Julii, w którym zagrała główną bohaterkę Sophie. W 2011 wystąpiła w filmie Wyścig z czasem, gdzie wcieliła się w rolę Sylvii Weis.

Seyfried pojawiła się w 2012 w dramacie Zaginiona, a następnie dołączyła do obsady filmowej adaptacji musicalu Les Misérables, gdzie wystąpiła jako Cosette. Jak później powiedziała, przestała śpiewać mając 17 lat i przygotowując się do roli korzystała z pomocy wokalnego coacha^[12]. W tej produkcji wszystkie partie wokalne nagrywane były bezpośrednio na planie za pomocą mikrofonów bezprzewodowych, podkład muzyczny (elektryczne pianino) przekazywany był aktorom przez mikrosłuchawki^[13]. Szeroko doceniony musical otrzymał liczne nagrody, w tym osiem nominacji do Oscara wygrywając trzy statuetki.

W 2013 wcieliła się w tytułową rolę Lindy Lovelace w dramacie biograficznym Królowa XXX.

W następnych latach aktorka wystąpiła m.in. w filmach Ted 2 (2015), średnio przyjętym Anon (2018) oraz powtórzyła swoją rolę w kontynuacji ekranizacji musicalu Mamma Mia! pt. Mamma Mia: Here We Go Again! (2018).

W 2020 Amanda Seyfried pojawiła się w roli drugoplanowej, jako aktorka Marion Davies, w dramacie biograficznym Mank w reżyserii Davida Finchera. W 2022 roku zagrała Elizabeth Holmes, założycielkę start-upu Theranos, w miniserialu Zepsuta krew. Za tę rolę otrzymała nagrodę Emmy oraz Złoty Glob.

Przyznała, że cierpi na lęki, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne oraz ataki paniki.

W latach 2008–2009 była w związku z aktorem Dominikiem Cooperem, a od 2013–2015 z aktorem Justinem Longiem. Na początku 2016 roku związała się z aktorem Thomasem Sadoskim, z którym pracowała na planie filmu Ostatnie słowo. 12 września 2016 ogłosili swoje zaręczyny, a 12 marca 2017 wzięli ślub. Mają dwoje dzieci: córkę Ninę (ur. 2017)^[14] i syna Thomasa (ur. 2020)^[15].

Jest członkinią zarządu International Network for Aid, Relief and Assistance (INARA), która zajmuje się świadczeniem usług medycznych dla dzieci rannych w strefach wojennych, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci uchodźców z Syrii dotkniętych syryjską wojną domową.

Ścieżki dźwiękowe i piosenki:

• 2008: Mamma Mia! The Movie Soundtrack
• 2010: „Amanda's Love Song” z albumu PostTheLove
• 2010: „Little House” ze ścieżki dźwiękowej Wciąż ją kocham
• 2011: „Li'l Red Riding Hood” ze ścieżki dźwiękowej Dziewczyna w czerwonej pelerynie
• 2012: Les Misérables: Highlights from the Motion Picture Soundtrack
• 2018: Mamma Mia! Here We Go Again: The Movie Soundtrack

• Amanda Seyfried w bazie IMDb (ang.)
• Amanda Seyfried w bazie Filmweb