We współczesnym świecie Andreja Katič stał się tematem dużego zainteresowania i debaty. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Andreja Katič był przedmiotem badań i analiz prowadzonych przez ekspertów z różnych dziedzin. Jego znaczenie przekracza granice i kultury, ponieważ jego wpływ jest odczuwalny we wszystkich obszarach codziennego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Andreja Katič, od jego początków po dzisiejszą ewolucję. Poprzez rygorystyczną i szczegółową analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie Andreja Katič w dzisiejszym społeczeństwie i jego projekcję w przyszłości.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
22 grudnia 1969 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityczka, urzędniczka samorządowa |
Alma Mater | |
Stanowisko |
minister obrony (2015–2018), minister sprawiedliwości (2018–2020, od 2024) |
Andreja Katič (ur. 22 grudnia 1969 w Slovenj Gradcu) – słoweńska polityczka i urzędniczka samorządowa, parlamentarzystka, w latach 2015–2018 minister obrony, w latach 2018–2020 i od 2024 minister sprawiedliwości.
Ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Mariborskim (1996). Pracowała w administracji lokalnej w Velenje, była dyrektorem administracji miejskiej. Przez kilka lat kierowała komisją do spraw prawnych i legislacyjnych w organizacji zrzeszającej słoweńskie miejscowości. Była też członkinią rady dyrektorów macierzystej uczelni i przewodniczącą stowarzyszenia skupiającego dyrektorów administracji miejskiej[1].
W wyborach w 2014 z ramienia Socjaldemokratów uzyskała mandat posłanki do Zgromadzenia Państwowego[2]. Została wiceprzewodniczącą słoweńskiego parlamentu. W maju 2015 dołączyła do rządu Mira Cerara, obejmując stanowisko ministra obrony[1]. We wrześniu 2018 przeszła na stanowisko ministra sprawiedliwości w nowym gabinecie, na czele którego stanął Marjan Šarec[3]. Zakończyła urzędowanie w marcu 2020.
W styczniu 2023 powołana na sekretarza stanu w resorcie spójności i rozwoju regionalnego[4]. W marcu 2024 weszła w skład gabinetu Roberta Goloba, ponownie obejmując stanowisko ministra sprawiedliwości[5].