Andrzej Renes
W dzisiejszym świecie Andrzej Renes stał się tematem o ogromnym znaczeniu i znaczeniu. Od momentu pojawienia się przyciągnęła uwagę dużej liczby osób, albo ze względu na swój bezpośredni wpływ na społeczeństwo, albo ze względu na wpływ w różnych obszarach. Andrzej Renes wywołał kontrowersje, debaty i dyskusje, a jego obecność w dalszym ciągu budzi zainteresowanie i ciekawość tych, którzy chcą lepiej zrozumieć jego znaczenie i zakres. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Andrzej Renes, od jego powstania do jego ewolucji w teraźniejszości, w celu zapewnienia kompleksowego i wszechstronnego spojrzenia na ten temat.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
|
pomnik Stefana Starzyńskiego na placu Bankowym | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Andrzej Renes (ur. 1958 w Grodkowie) – polski rzeźbiarz.
Życiorys
Naukę rzeźby rozpoczął w Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem[1]. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, kończąc studia dyplomem u prof. Stanisława Słoniny, a w latach 1985–1986 przebywał na stypendium w Brukseli, studiując na Académie Royale des beaux-arts[1].
Od 1987 jest zatrudniony w Ośrodku Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży w Mielnicy nad Gopłem[1].
Poza twórczością rzeźbiarską zajmuje się dziećmi niepełnosprawnymi[1]. Wydał 4 książki edukacyjne dla dzieci niewidomych[1]. Jest prezesem Fundacji RenesArt[1].
Jego pracownia mieści się przy ul. Bajana 34 w Warszawie[2]. Prowadzi także Galerię Renesowo w Nowych Gutach[3].
Ważniejsze prace
- 1986 – Pomnik Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[1]
- 1993 – Pomnik Stefana Starzyńskiego na placu Bankowym w Warszawie[1]
- 1994 – Pomnik Premiera Władysława Grabskiego w Łowiczu[1]
- 1994 – Drzwi wejściowe do katedry polowej Wojska Polskiego w Warszawie[1]
- 1995 – Popiersie Kornela Makuszyńskiego w Zakopanem[1]
- 1996 – Pomnik Księdza Piotra Skargi w Grójcu[1]
- 1998 – Pomnik Księcia Michała Kleofasa Ogińskiego w Guzowie[1]
- 1998 – Pomnik Katyński w Warszawie
- 1999 – Pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego w Komorowie (rekonstrukcja pomnika z roku 1932 zburzonego w roku 1950, dzieła Antoniego Miszewskiego)[1]
- 2002 – Popiersie Eugeniusza Kwiatkowskiego w Łazienkach[4]
- 2003 – Pomnik Studenta w Warszawie
- 2003 – Pomnik Fryderyka Chopina w Tiranie (Albania)[5]
- 2005 – Pomnik Księdza Ignacego Skorupki w Warszawie
- 2006 – Pomnik Praskiej Kapeli Podwórkowej w Warszawie[1]
- 2007 – Pomnik „Wiktora” przed gmachem TVP w Warszawie
- 2010 – Pomnik ofiar katastrofy smoleńskiej w kaplicy św. Doroty bazyliki Mariackiej w Gdańsku[1]
- 2010 – Figura Chrystusa „Jezu ufam tobie” w katedrze w Oliwie[6]
- 2011 – Tablica pamiątkowa ku czci Lecha Kaczyńskiego na ścianie Muzeum Powstania Warszawskiego w Warszawie
- 2011 – Dwupomnik Melchiora Wańkowicza w Piszu z kajakiem na jednym brzegu rzeki Pisy i książką Na tropach Smętka z mapą trasy na drugim brzegu
- 2013 – Pomnik Lecha i Marii Kaczyńskich w Radomiu[7]
- 2015 – pomnik Danuty Siedzikówny ps. „Inka” w Gdańsku[1][8]
Ponadto wykonał wiele rzeźb mniejszych rozmiarów, m.in. Koziołka Matołka u podnóża cokołu popiersia Makuszyńskiego w Zakopanem.
Kontrowersje
Niektóre z jego prac zrealizowanych w Warszawie są krytykowane m.in. z powodu kontrowersyjnej interpretacji przedstawianych postaci (pomnik ks. Ignacego Skorupki przed katedrą warszawsko-praską)[9][10], czy też zachwiania proporcji kompozycji (pomnik Stefana Starzyńskiego na placu Bankowym)[11].
Postawiony z inicjatywy abp. Sławoja Leszka Głodzia pomnik ku czci ofiar katastrofy smoleńskiej (odsłonięty 13 listopada 2010 w kaplicy św. Doroty bazyliki Mariackiej w Gdańsku) spotkał się z protestami polskich historyków sztuki, artystów plastyków i muzealników. Dr Jacek Friedrich, historyk sztuki z Uniwersytetu Gdańskiego, nazwał go „estetycznym koszmarem” i złożył dymisję z funkcji szefa Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków w Gdańsku[12]. Z kolei odsłonięta w 2015 w Gdańsku rzeźba Danuty Siedzikówny ps. „Inka” nie przypomina bohaterki[8].
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (2011)[1]
- Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015)[13]
- Order Uśmiechu (1999)[1]
Galeria
-
Pomnik Kard. St. Wyszyńskiego -
Pomnik Fryderyka Chopina w Tiranie -
Pomnik Prez. St. Starzyńskiego -
Pomnik ks. I. Skorupki -
Pomnik ks. I. Skorupki -
Pomnik ks. Piotra Skargi w Grójcu -
Pomnik Kapeli Praskiej -
Drzwi główne w katedrze polowej WP -
Pomnik Eugeniusza Kwiatkowskiego
w Łazienkach -
Pomnik studenta -
Pomnik „Wiktora” przed gmachem TVP -
Pomnik Danuty Siedzikówny Inki w Gdańsku -
Pomnik Kornela Makuszyńskiego i Koziołka Matołka w Zakopanem -
Pomnik ofiar katastrofy smoleńskiej
w bazylice Mariackiej
w Gdańsku -
Portret Prezydenta Lecha Kaczyńskiego na tablicy pamiątkowej w Muzeum Powstania Warszawskiego -
Figura Chrystusa „Jezu ufam tobie” w katedrze w Oliwie -
Pomnik Lecha i Marii Kaczyńskich w Radomiu
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Mistrz Sztuki – Andrzej Renes – autor Paweł Jurasz.. grodkow.com, 26 października 2018. .
- ↑ Jarosław Trybuś: Przewodnik po warszawskich blokowiskach. Warszawa: Muzeum Powstania Warszawskiego, s. 208. ISBN 978-83-60142-31-8.
- ↑ Malarski plener i wystaw – Galeria Sztuki Renesowo zaprasza. tygodnikpiski.pl, 20 lipca 2017. .
- ↑ Irena Grzesiuk-Olszewska: Warszawska rzeźba pomnikowa. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 232. ISBN 83-88973-59-2.
- ↑ Nowe pomniki Chopina będą odsłonięte w Tiranie i Wrocławiu , Onet.pl, 18 października 2003 .
- ↑ Katedra w Oliwie – zdjęcia na FotoForum | Gazeta.pl, fotoforum.gazeta.pl .
- ↑ Pomnik Lecha i Marii Kaczyńskich w Radomiu. „Powinien łączyć, a nie dzielić” , www.tvn24.pl .
- ↑ a b Maciej Sandecki: „Inka” na pomniku jak... Matka Boska. Będzie odsłonięcie, bo przyjeżdża prezydent. trojmiasto.wyborcza.pl/, 29 sierpnia 2015. .
- ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Historia Placu Weteranów 1863 roku, Odkrywanie warszawskiej Pragi. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2009, s. 58. ISBN 978-83-927791-5-5.
- ↑ Paweł Giergoń: Warszawa – Pomnik ks. Ignacego Skorupki. sztuka.net. .
- ↑ Irena Grzesiuk-Olszewska: Warszawska rzeźba pomnikowa. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 180. ISBN 83-88973-59-2.
- ↑ Sławomir Sowula, Kicz w bazylice Gdańskiej. Abp Głódź w natarciu , Wyborcza.pl, 13 listopada 2010.
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis – wyszukiwarka – Renes Andrzej Waldemar – sztuki wizualne – plastyczne – kolor – brązowy – data przyznania – 2015.11.02.. mkidn.gov.pl, 25 czerwca 2021. . .
Bibliografia
- Stowarzyszenie Willa Decjusza
- Biogram na stronach Pedagogium. pedagogium.edu.pl. .
- Biogram w portalu Artinfo