Apercepcja

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Apercepcja. Niezależnie od tego, czy szukasz informacji na temat Apercepcja, czy po prostu chcesz odkryć wszystko, co ten temat ma do zaoferowania, jesteś we właściwym miejscu. Od jego wpływu na społeczeństwo po różne praktyczne zastosowania – dokładnie zbadamy każdy aspekt Apercepcja. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i nauki, dzięki której zyskasz zupełnie nowe spojrzenie na Apercepcja. Bez względu na poziom Twojej wcześniejszej wiedzy na ten temat, jestem pewien, że znajdziesz nowe i istotne informacje, które będą dla Ciebie bardzo przydatne. Zacznijmy!

Apercepcja – termin filozoficzny oznaczający postrzeganie samego siebie, świadomość samego siebie, postrzeganie przez umysł jego własnych stanów.

Leibniz wprowadzając to pojęcie odróżniał percepcję – przedstawianie sobie rzeczy – od apercepcji, która oznacza zdawanie sobie sprawy z tego przedstawiania. Krok dalej uczynił Kant, który odróżnił apercepcję empiryczną, czyli introspekcję od transcendentalnej jedności apercepcji, czyli warunku umożliwiającego samo doświadczanie.

Empiryczna apercepcja polega na wiązaniu ze sobą i zespalaniu różnych elementarnych doznań (różniących się w czasie i przestrzeni i pochodzących z różnych zmysłów) w jedną świadomość. Świadomość przedmiotów w przestrzeni, a także np. ich kształtu czy ruchu, ma u Kanta w założeniu empiryczną jedność apercepcji. Natomiast apercepcja transcendentalna polega na, podobnie pojętym, wiązaniu samoświadomości (zarówno "przestrzennie", tj. w odniesieniu do różnych jednocześnie istniejących w umyśle spraw, jak i czasowo). Świadomość upływu czasu ma u Kanta w założeniu transcendentalną jedność apercepcji.

Kontynuując ten nurt wprowadzono apercepcję do psychologii jako postrzeganie połączone z odnoszeniem treści spostrzeżenia do tego, co już (uprzednio) znane. Terminem "apercepcja" w tym znaczeniu posługiwał się Herbart. Używał on pojęcia "masy apercepcyjnej": zasobu uprzednich wiadomości i doświadczeń, do których każdorazowo odnoszone są nowe spostrzeżenia. Jeśli są z nim zgodne, są przyswajane i włączane do niego.

Wundt rozróżniał apercepcję bierną oraz czynną. Pierwsza z nich wywoływana jest przez warunki zewnętrzne a jej struktura jest od tych warunków zależna. Druga powstaje w rezultacie funkcjonowania systemu poznawczego człowieka, a więc zależna jest ona od procesów wewnętrznych.

Bibliografia