W dzisiejszym świecie Atleta (posąg z Efezu) stał się powracającym i bardzo ważnym tematem w społeczeństwie. Od swoich początków do chwili obecnej Atleta (posąg z Efezu) znacząco wpłynął na życie ludzi, generując debaty, wyzwania i możliwości. Na przestrzeni historii Atleta (posąg z Efezu) był przedmiotem badań, refleksji i analiz ekspertów z różnych dziedzin, którzy wnieśli swoją wizję i wiedzę na ten temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze Atleta (posąg z Efezu), od jego wpływu na kulturę po wpływ na gospodarkę światową, w celu zrozumienia jego dzisiejszego znaczenia i jego projekcji na przyszłość.
![]() | |
Autor |
nieznany |
---|---|
Data powstania | |
Medium | |
Wymiary |
ok. 192 cm |
Miejsce przechowywania | |
Lokalizacja |
Atleta – starożytna rzeźba grecka, datowana na I wiek n.e., wykonana w brązie, przedstawiająca Apoksyomenosa oczyszczającego skrobaczkę, znajdująca się w zbiorze antyków Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu.
Wykonany w brązie posąg Atlety został w końcu XIX wieku znaleziony w Efezie[1], koło miasta Selçuk w prowincji Izmir w zachodniej Turcji. W 263 roku n.e zostało ono zniszczone przez Gotów, a w 614 roku przez trzęsienie ziemi. Posąg, w postaci kilkuset fragmentów, odkryto w 1896 roku podczas wykopalisk prowadzonych przez młodego archeologa Rudolfa Heberdeya (1864–1936), kierującego ekspedycją austriacką[2]. Znaleziono go w palestrze na terenie gimnazjonu[1].
Rzeźba przedstawia nagiego młodego mężczyznę, atletę czyszczącego kciukiem i palcem wskazującym lewej dłoni dopiero co użytą skrobaczkę, którą uczestnicy ćwiczeń i zmagań oczyszczali ciało z oliwy i pyłu (samo narzędzie nie zachowało się). Posąg mierzy 192 cm[1].
Atletę (we fragmentach) ofiarował cesarzowi Franciszkowi Józefowi I sułtan turecki Abdülhamid II. Dopiero w Wiedniu posąg został zrekonstruowany z 234 elementów, które zamocowano na mosiężnych taśmach przy pomocy 1800 śrub i zamontowano na żelaznej ramie. W celu stabilizacji wypełniono go zaprawą murarską[2]. Po rekonstrukcji posąg został w 1911 roku zinwentaryzowany (nr kat. VI 3168)[1]. Później jednak rzeźba była wystawiona w świątyni Tezeusza , znajdującej się w wiedeńskim parku Volksgarten , gdzie wskutek warunków atmosferycznych oraz wyziewów przesyconych kwaśnym winem ze znajdującej się poniżej starej piwniczki, zaprawa zaczęła się rozpuszczać. Następnie, wskutek korozji, na brązie pojawiły się wykwity[2].
Rzeźba jest wykonaną w czasach rzymskich kopią zaginionego, a pochodzącego z około 330 roku p.n.e.[1] posągu Apoksyomenosa, młodzieńca czyszczącego wygiętą skrobaczkę strygilis[2]. Posągu nie można przypisać żadnemu greckiemu artyście, jednak liczne jego przedstawienia rzymskie, zarówno w marmurze, jak i powtórzenia na glinianych lub kamiennych płaskorzeźbach, świadczą o dużej popularności oryginału[1]. Odwołując się do analogii z odnalezionym w 1996 roku w Chorwacji posągiem Apoksyomenosa, można przypuszczać, iż autorem greckiego pierwowzoru był Dedal z Sykionu[3].
Przed planowaną wystawą objazdową obiektów sztuki z epoki hellenistycznej, organizowaną w 2015 roku wspólnie z Muzeum J. Paul Getty’ego, posąg atlety badano przez dwa lata we współpracy z ekspertami z tego muzeum. Po analizie chemicznej i badaniach endoskopowych, którym poddano zaprawę wypełniającą, oraz badaniach konstrukcji przy pomocy rentgena stwierdzono, że rzeźba jest w dobrym stanie i może „podróżować”[2]. Obydwa posągi, zarówno wykopany w Efezie, jak i wydobyty z morza (z głębokości prawie 50 m w pobliżu wysp Lošinj i Vele Orjule), były razem prezentowane podczas wspólnego tournée – wystawy objazdowej prezentowanej w Wiedniu, Florencji, Los Angeles i Waszyngtonie[2].