Autostrada A29 (Niemcy)

W dzisiejszym świecie Autostrada A29 (Niemcy) to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. Od swoich początków do chwili obecnej Autostrada A29 (Niemcy) był punktem odniesienia i dyskusją w różnych obszarach, od polityki po kulturę. Jego wpływ był tak duży, że pozostawił niezatarty ślad w historii, a jego aktualność trwa do dziś. W tym artykule zbadamy różne aspekty Autostrada A29 (Niemcy), od jego najbardziej kontrowersyjnych aspektów po jego pozytywny wkład. Przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach i to, jak ukształtował świat, w którym żyjemy. Bez wątpienia Autostrada A29 (Niemcy) w dalszym ciągu jest tematem o ogromnym znaczeniu, a jego badanie jest niezbędne do zrozumienia dzisiejszego społeczeństwa.

A29
Długość

93 km

Kraje związkowe

Dolna Saksonia

Mapa
Mapa A29
Zdjęcie

Autostrada A29 (niem. Bundesautobahn 29 (BAB 29) także Autobahn 29 (A29)) – autostrada w Niemczech przebiegająca od odgałęzienia w węźle autostradowym Dreieck Ahlhorner Heide A1 i prowadzi przez Oldenburg do Wilhelmshaven. A29 ma 93 km długości.

W części południowej A29, między węzłami Großenkneten(nr 19) a Ahlhorn(nr 20), do października 2006 roku znajdowało się awaryjne lądowisko. Następnie betonowy pas środkowy został usunięty a jego miejsce zajął pas zieleni.

Na skrzyżowaniu Oldenburg-Ost, aby zjechać na A28 można obrać zarówno kierunek Emden / Leer, jak i kierunek Brema.

Decyzja w sprawie budowy autostrady A29 zapadła w czerwcu 1968 roku a prace trwały do kwietnia 1984. Łączne koszty budowy wyniosły 680 mln DM.

A29 jest w przeważającej części dwupasmowa i aż do okolic Oldenburga mało uczęszczana. Jednak wraz z budową planowanego portu JadeWeserPort w Wilhelmshaven A29 zyskała na znaczeniu. Jednak zarówno połączenie A31 przez Wschodnią Fryzję (z niem. Ostfriesland) z A29, jak i połączenie z „autostradą wybrzeża” (niem. Küstenautobahn) – A22 jest obecnie szeroko dyskutowane.

Bibliografia

  • Werner Brune (Hrsg.): Wilhelmshavener Heimatlexikon. 3 Bände. Brune Druck- und Verlagsgesellschaft, Wilhelmshaven 1986, Bd. 1, S. 527.