W tym artykule będziemy eksplorować i analizować Hotel z różnych perspektyw i punktów widzenia. Hotel to temat, który wywołał zainteresowanie i debatę w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i głębokie refleksje. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w różne aspekty składające się na Hotel, od jego historii i ewolucji po konsekwencje dla współczesnego społeczeństwa. Zbadane zostaną jego konsekwencje w sferze społecznej, gospodarczej, kulturalnej i politycznej, aby przedstawić wszechstronną i szczegółową wizję tego, tak aktualnego dzisiaj tematu. Poprzez wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na Hotel i jego konsekwencje, otwierając drzwi do krytycznej i konstruktywnej refleksji, która zachęca do dyskusji i dialogu.
Hotel – obiekt wchodzący w skład infrastruktury turystycznej, w którym świadczone są odpłatnie usługi noclegowe (przede wszystkim krótkookresowe).
W myśl polskich standardów[1], hotele muszą dysponować liczbą co najmniej 10 pokoi, w większości jedno- i dwuosobowych. Jednocześnie powinny oferować szeroki zakres usług związanych z pobytem turystów.
Termin „hotel” (obiekt hotelowy) bywa często mylony z szerszym pojęciem – „obiekt hotelarski”[2]. Ponieważ w branży HoReCa w niektórych krajach nazwy obiektów i odpowiadający im standard usług są definiowane w prawie, w celu ominięcia wymagań związanych z takimi definicjami, stosowane są nazwy bliskoznaczne lub neologizmy (np. w języku polskim „gościniec”, „zajazd”, „HOTELik”, „otel”, „hotelux”, „wotel”)[3].
Najstarszym na świecie działającym nieprzerwanie hotelem jest Hōshi w Japonii. Założony został w 718 roku i jest także najstarszą na świecie firmą[potrzebny przypis].
Ze względu na wiele czynników (m.in. standard usług, lokalizację czy wyposażenie), hotelom przyznawane są kategorie (tzw. „gwiazdki ”). Duże sieci czy konsorcja hotelowe, w oparciu o kategorie hotelowe, rozgraniczają marki swoich obiektów[2].
Jednym z kryteriów kategoryzacji obiektów noclegowych jest zakres usług. Na tej podstawie można wyróżnić następujące hotele[4]:
Dominującą zasadą funkcjonowania tych obiektów jest zaspokajanie podstawowych potrzeb gości, tj. zapewnienie czystych, wygodnych i tanich miejsc noclegowych. Kierują swoją ofertę przede wszystkim do osób szukających tańszego noclegu w pokoju o standardzie gwarantującym wygodny pobyt, ale bez zbędnych luksusów. Dział gastronomii ograniczony jest zwykle do oferowania śniadań[4].
Zakres usług jest bardziej rozbudowany niż w hotelach turystycznych. Oferta skierowana jest przede wszystkim do osób podróżujących służbowo, jak również dla turystów i rodzin z dziećmi. Dla gości dostępna jest pełna obsługa gastronomiczna w restauracjach i barach. Wyposażenie standardowego pokoju na ogół składa się z podwójnego łóżka, biurka, toaletki, zestawu szafek i krzeseł lub foteli. W każdym pokoju jest łazienka z pełnym węzłem sanitarnym. Hotele w tym segmencie wyposażone są zwykle w zespół sal wielofunkcyjnych do organizacji konferencji, bankietów i innych imprez okolicznościowych. Z zasady oferowane są podstawowe usługi rekreacji lub odnowy biologicznej[4].
Hotele tej klasy wyróżniają się największym zakresem programu obsługowego, a także bogactwem usług podstawowych, dodatkowych i uzupełniających, świadczonych na rzecz klientów. W recepcji można skorzystać z usług konsjerża, który wykonuje zlecenia gości, celem ułatwienia im pobytu w hotelu i mieście. Oferta usługowa skierowana jest do grupy zamożnych klientów. Pokoje są większe i bogaciej wyposażone niż w hotelach klasy średniej. Dostępne są urządzone z przepychem apartamenty. Zespół sal wielofunkcyjnych umożliwia organizację wystawnych konferencji, bankietów i innych imprez okolicznościowych. Dla gości dostępny jest bogaty program usług rekreacji i odnowy biologicznej[4].
Innym kryterium podziału hoteli może być ich przeznaczenie determinowane lokalizacją i zakresem programu obsługowego:
Decyzję o zaszeregowaniu hotelu do odpowiedniej kategorii wydaje Marszałek Województwa (art. 38 ustawy o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych). Kontrolę spełniania odpowiednich standardów odnośnie do infrastruktury i programu obsługowego przez hotel Marszałek Województwa powierza komisji składającej się z jego przedstawicieli, specjalistów z zakresu hotelarstwa oraz przedstawicieli innych służb (m.in. Państwowej Straży Pożarnej czy Państwowej Inspekcji Sanitarnej)[6][7].
Przykładami najbardziej luksusowych hoteli na świecie są Burdż al-Arab w Dubaju oraz Hotel Emirates Palace w Abu Zabi (Zjednoczone Emiraty Arabskie), które swoim gościom oferują olbrzymie, kilkusetmetrowe i kilkupiętrowe apartamenty z pozłacanymi elementami wnętrz, ze złotymi klamkami, płatkami złota na pożywieniu, osobistego kamerdynera i kucharza, pokojową i zespół ochroniarzy. Koszt pobytu przez jedną dobę w apartamencie tego hotelu dochodzi do kilkudziesięciu tysięcy euro od osoby. Podobnie nowo otwarty Hotel Ritz-Carlton Moscow w Moskwie[8] wybudowany na terenie dawnego Hotelu Intourist .