W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Awraham Poraz, aby odkryć wszystkie jego sekrety, historie i ciekawostki. Awraham Poraz to temat, który na przestrzeni dziejów przykuwał uwagę wielu ludzi i nic w tym dziwnego, ponieważ jego znaczenie i wpływ na nasze życie jest niezaprzeczalny. Idąc tym tropem, będziemy badać różne aspekty Awraham Poraz, od jego początków po dzisiejsze znaczenie, poprzez jego implikacje dla społeczeństwa, technologii i kultury. Przygotuj się na zanurzenie się w fascynującą podróż po Awraham Poraz i odkryj wszystko, co czyni ten temat niewyczerpanym źródłem wiedzy i emocji.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Członek Knesetu | |
Okres |
od 1988 |
Przynależność polityczna | |
Minister spraw wewnętrznych | |
Okres |
od 28 lutego 2003 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Awraham Poraz (hebr. אברהם פורז, ur. 9 sierpnia 1945 w Bukareszcie)[1] – izraelski prawnik i polityk, długoletni członek Knesetu oraz minister spraw wewnętrznych w latach 2003–2004[2].
Urodzony w Rumunii do Izraela wyemigrował jako dziecko w 1950. W czasie służby wojskowej służył w żandarmerii. Ukończył prawo na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie.
W latach 80. zasiadał w radzie miejskiej Tel Awiwu oraz był szefem projektu, który doprowadził do uruchomienia drugiego kanału telewizji państwowej w Izraelu[1].
Początkowo swoją drogę polityczną związał z Szinui, z której ramienia został posłem w 1988 roku[1]. W 1992 nastąpiło zjednoczeniu partii i członkowie Szinui przystąpili do Merecu.
W kolejnych wyborach startował już jako poseł Merecu, z którego listy dostał się do parlamentu również w 1996 roku[1].
W 1997 na czele grupy działaczy odłączył się od Merecu ponownie tworząc Szinui i po raz czwarty dostał się do parlamentu w 1999 roku[1].
W wyborach w 2003 roku Szinui uzyskało 15 miejsc na 120 w Knesecie, stając się trzecią siłą, po Likudzie i Partii Pracy i weszło do koalicji rządowej, a Poraz otrzymał tekę ministra spraw wewnętrznych Izraela[3] w rządzie Ariela Szarona. Utracił stanowisko gdy Szinui zagłosowało przeciw budżetowi w grudniu 2004 roku.
W 2006 dokonał rozłamu w Szinui tworząc partię Hetz[4]. Partia nigdy nie dostała się do parlamentu.
Jest żonaty, ma dwoje dzieci[1].