Azotan miedzi(II)

W dzisiejszym świecie Azotan miedzi(II) odgrywa fundamentalną rolę w naszym społeczeństwie. Z czasem Azotan miedzi(II) stał się istotnym elementem naszego życia, wywierając ogromny wpływ na nasze codzienne życie. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Azotan miedzi(II) zdołał wpłynąć na sposób, w jaki myślimy, działamy i odnosimy się do otaczającego nas świata. W tym artykule zbadamy znaczenie Azotan miedzi(II) i jego znaczenie w różnych aspektach naszego codziennego życia. Od wpływu Azotan miedzi(II) na zdrowie po wpływ na gospodarkę światową, Azotan miedzi(II) to temat, którego nie możemy zignorować.

Azotan miedzi(II)
krystaliczny trihydrat roztwór w rozc. HNO3
Ilustracja
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Cu(NO3)2

Masa molowa

Cu(NO3)2 – 187,57 g/mol
Cu(NO3)2·3H2O – 241,60 g/mol
Cu(NO3)2·6H2O – 295,65 g/mol

Wygląd

zielononiebieskie kryształy (bezwodny) lub niebieskie kryształy (uwodniony)[1][2]

Identyfikacja
Numer CAS

3251-23-8 (bezwodny)
10031-43-3 (trihydrat)
13478-38-1 (heksahydrat)[1]

PubChem

167780

Podobne związki
Inne aniony

chlorek miedzi(II)

Inne kationy

azotan potasu, azotan srebra

Podobne związki

siarczan miedzi(II)

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Azotan miedzi(II), Cu(NO3)2 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu azotowego i miedzi. Postać bezwodna tworzy niebiesko-zielone kryształy i sublimuje w próżni w temperaturze 150–200 °C[6].

Właściwości

Tworzy formy uwodnione Cu(NO
3)
2·xH
2O, gdzie x = 2,5, 3 lub 6. Sześciowodzian (heksahydrat) łatwo traci wodę w temp. 25 °C dając Cu(NO
3)·3H
2O. Bezwodny Cu(NO
3)
2 jest otrzymywany z Cu oraz N
2O
4 zgodnie z reakcją

Cu + 3N
2O
4 → + 2NO

w obecności katalizatora MeCN, po której następuje rozkład [Cu(NO
3)
2 do Cu(NO
3)
2[7]. Próba dehydratacji dowolnego uwodnionego azotanu miedzi(II) przez ogrzewanie prowadzi jednak do tlenków, a nie Cu(NO
3)
2. W temp. 80 °C hydrat przekształca się bowiem w zasadowy azotan miedzi(II), Cu
2(NO
3)(OH)
3, który po podgrzaniu do 180 °C daje CuO[2].

Otrzymywanie

Azotan miedzi można otrzymać np.:

  • w reakcji kwasu azotowego z miedzią[2]:
ze stężonym kwasem azotowym: Cu + 4HNO
3 → Cu(NO
3)
2 + 2NO
2↑ + 2H
2O
z rozcieńczonym, zimnym kwasem azotowym: 3Cu + 8HNO
3 → 3Cu(NO
3)
2 + 2NO↑ + 4H
2O

W warunkach standardowych uwodniony azotan miedzi jest niebieskim, krystalicznym ciałem stałym. Rozpuszcza się w wodzie. Roztwór ma odczyn kwasowy.

Zastosowanie

Stosowany jest m.in. do barwienia ceramiki, nabłyszczania żelaza, produkcji papieru światłoczułego, jako utleniacz w paliwach rakietowych i w pirotechnice[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Pradyot Patnaik: Handbook of Inorganic Chemicals. The McGraw-Hill Companies, 2003, s. 269–271. ISBN 0-07-049439-8.
  2. ↑ a b c d H. Wayne Richardson: Copper Compounds. W: Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry. Wiley-VCH, Weinheim, 2005. DOI: 10.1002/14356007.a07_567.
  3. ↑ a b c Department of Chemistry, The University of Akron: Cupric nitrate. . (ang.).
  4. ↑ a b Azotan miedzi(II), hydrat (nr 229636) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  5. ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics. Wyd. 83. Boca Raton: CRC Press, 2003, s. 4-23.
  6. ↑ Pass, Sutcliffe: Practical Inorganic Chemistry. London: Chapman and Hall, 1968.
  7. ↑ C. Housecroft, E. Sharpe: Inorganic Chemistry. Pearson Prentice Hall, 2005 (wydanie II), s. 636. ISBN 0130-39913-2.