W tym artykule szczegółowo zbadamy B-324, temat, który przykuł uwagę naukowców, badaczy i ekspertów z różnych dziedzin. Na przestrzeni dziejów B-324 odgrywał znaczącą rolę w społeczeństwie, wpływając na trendy, zmiany kulturowe i aspekty ekonomiczne. Poprzez dogłębną analizę zbadamy różne aspekty B-324, od jego wpływu na życie codzienne po globalne implikacje. Mamy nadzieję, że dzięki tej eksploracji zapewnimy pełny i zaktualizowany pogląd na B-324, otwierając drzwi do lepszego zrozumienia i dyskusji wokół tego tematu istotnego dla ludzkości.
![]() | |
Klasa | |
---|---|
Projekt | |
Oznaczenie NATO |
Victor III |
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy |
23 lutego 1980 |
Wodowanie |
7 września 1980 |
![]() | |
Wejście do służby |
30 grudnia 1980 |
Wycofanie ze służby |
2000 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
107,1 metra |
Szerokość |
10,6 metra |
Zanurzenie |
8 metrów |
Zanurzenie testowe |
400 metrów |
Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
Materiał kadłuba | |
Napęd | |
2 reaktory WM-4P 1 turbina (31 000KM) 1 śruba | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Sensory | |
sonar: Rubikon MGK-503 | |
Uzbrojenie | |
18 torped ZOP | |
Wyrzutnie torpedowe |
4 x 533 mm, 2 x 650 mm |
Załoga |
82 |
K-324 – radziecki myśliwski okręt podwodny z napędem jądrowym projektu 671RTM (NATO: Victor III). Budowę okrętu rozpoczęto 23 lutego 1980 roku, 7 września 1980 roku zwodowano go w Zakładzie 199 w Komsomolsku nad Amurem. Jednostka została przyjęta do służby w marynarce radzieckiej 30 grudnia 1980 roku, gdzie służył we Flocie Północnej.
W listopadzie 1983 roku operujący przy Wschodnim Wybrzeżu Stanów Zjednoczonych K-324 zaplątał się w linę anteny sonaru holowanego przez fregatę USS „McCloy” (FF-1038) typu Bronstein[a]. Victor został następnie odholowany na Kubę w celu dokonania napraw oraz pozyskania fragmentu amerykańskiej anteny sonaru holowanego, co dla Sowietów było cenną zdobyczą wywiadowczą[2].