Baldassare Castiglione

W dzisiejszym świecie Baldassare Castiglione stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w nauce, Baldassare Castiglione zdołał przyciągnąć uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Baldassare Castiglione, analizując jego ewolucję w czasie, jego dzisiejszy wpływ i możliwe konsekwencje, jakie jego obecność będzie miała w przyszłości. Dzięki multidyscyplinarnemu podejściu będziemy starali się zaoferować kompleksowe spojrzenie na Baldassare Castiglione, zapewniając czytelnikowi pełny i wzbogacający przegląd tego fascynującego tematu.

Baldassare Castiglione
Ilustracja
Portret Baldassare Castiglionego Rafaela (ok. 1515-1516)
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1478
Mantua

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1529
Toledo

Miejsce pochówku

Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Le Grazie

Nuncjusz papieski w Hiszpanii
Okres sprawowania

1524-1529

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1520

Multimedia w Wikimedia Commons

Baldassare Castiglione (ur. 6 grudnia 1478 w Mantui, zm. 2 lutego 1529 w Toledo) – włoski pisarz i dyplomata.

Życiorys

Zdobył wykształcenie humanistyczne i przyswoił sobie dobre maniery oraz wartości nowej epoki. Pełnił służbę na wielu dworach, gdzie był krzewicielem idei neoplatońskich, propagował nowe zasady współżycia towarzyskiego, kulturę bycia i szacunek dla kobiet. Jego największe dzieło to Książka o dworzaninie (Il libro del Cortegiano)[1], napisane na dworze w Urbino w latach 1508–1516[2], a opublikowane w roku 1528 w Wenecji. Utwór ma formę dialogu, stanowi odzwierciedlenie jego poglądów i wywarł duży wpływ na epokę.

Castiglione przyjaźnił się z wieloma artystami swojej epoki, w tym z Rafaelem Santim, który wykonał jego znany portret. Należał także, podobnie jak Rafael, do elity humanistów skupionych wokół papieża Leona X.

W 1520, po śmierci żony, przyjął święcenia kapłańskie i otrzymał w 1524 stanowisko nuncjusza papieskiego w Hiszpanii. Doczekał wydania Dworzanina (1528), który po śmierci autora uzyskał ogromną popularność, wydawany, przekładany na różne języki i parafrazowany (autorem wersji polskiej pt. Dworzanin polski jest Łukasz Górnicki).

Przypisy

  1. ↑ Baltazar Castiglione, Książka o dworzaninie (przełożył i opracował A. Borowski), wyd. Universitas, Kraków 2018, ISBN 97883-242-3485-1.
  2. ↑ Józef Andrzej Gierowski: Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986. ISBN 83-04-01943-4.