Barbara Piwnik
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Barbara Piwnik. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zbadamy każdy aspekt Barbara Piwnik, aby zrozumieć jego znaczenie w różnych obszarach. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę staramy się rozwikłać wszystkie aspekty Barbara Piwnik, aby zapewnić wszechstronną wizję, która pozwoli czytelnikowi dokładnie zrozumieć ten temat. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na gospodarkę, poprzez implikacje polityczne i prawne, ten artykuł zagłębia się w ekscytującą podróż, która ma na celu odkrycie wszystkich aspektów Barbara Piwnik.
.JPG)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 marca 1955 |
|---|---|
| Minister sprawiedliwości, prokurator generalny | |
| Okres |
od 19 października 2001 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Barbara Elżbieta Piwnik (ur. 5 marca 1955[1] w Kosowicach[2]) – polska prawniczka, sędzia, w latach 2001–2002 minister sprawiedliwości i prokurator generalny w rządzie Leszka Millera.
Życiorys
Jest bratanicą Jana Piwnika (pseud. Ponury)[1]. Jej babka była spokrewniona z Witoldem Gombrowiczem[2].
Ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Po studiach odbyła aplikację w sądzie w Ełku, była asesorem sądowym Sądu Rejonowego w Łukowie, gdzie orzekała w sprawach cywilnych[2]. W 1982 otrzymała nominację na sędziego sądu rejonowego w tym sądzie, w 1983 przeszła do orzekania w Sądzie Rejonowym w Nowym Dworze Mazowieckim[3]. W 1984 po raz pierwszy była urzędniczką w Ministerstwie Sprawiedliwości. W 1987 awansowana do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie[3], orzekała w sprawach karnych. Prowadziła m.in. sprawy członków tzw. gangu pruszkowskiego (na przykład sprawa strzelaniny w motelu George) oraz oskarżonych o zabójstwo studenta Wojciecha Króla, a także afery FOZZ (odeszła ze składu po wejściu w skład rządu, w związku z czym proces karny musiał zostać prowadzony od początku). Była rzeczniczką Sądu Okręgowego w Warszawie, w 2001 pracowała jako dyrektor Departamentu Sądów i Notariatu w Ministerstwie Sprawiedliwości.
Od 19 października 2001 do 6 lipca 2002 sprawowała urząd ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego w gabinecie Leszka Millera.
Po odejściu z rządu wróciła do orzekania jako sędzia w wydziale karnym Sądu Okręgowego w Warszawie. We wrześniu 2013 sąd dyscyplinarny przy Sądzie Apelacyjnym w Lublinie wymierzył jej nieprawomocnie karę upomnienia, uznając ją za winną udziału w podjęciu błędnej decyzji procesowej[4]. W styczniu 2014 decyzja ta została zmieniona przez Sąd Najwyższy, który w drugiej instancji uniewinnił Barbarę Piwnik w postępowaniu dyscyplinarnym[5]. W grudniu 2022 przeszła w stan spoczynku[6].
W 2015 ukazała się książka będąca wywiadem Doroty Kowalskiej z Barbarą Piwnik[7].
Odznaczenia
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001)[8].
Przypisy
- ↑ a b Dorota Kowalska: Alfabet słynnej sędzi Barbary Piwnik. echodnia.eu, 28 grudnia 2018. .
- ↑ a b c Magdalena Fudala: Niezłomna pani minister. tygodnikprzeglad.pl, 15 października 2001. .
- ↑ a b Barbara Piwnik w serwisie Ludzie „Wprost”. .
- ↑ Sędzia Barbara Piwnik ukarana dyscyplinarnie upomnieniem. rp.pl, 27 września 2013. .
- ↑ Sędzia Piwnik oczyszczona z dyscyplinarnego zarzutu. Jest prawomocny wyrok. tvn24.pl, 22 stycznia 2014. .
- ↑ Agata Łukaszewicz, Barbara Piwnik. Odeszłam z sądu na własnych warunkach. „Rzeczpospolita”, s. A13, 30 stycznia 2023.
- ↑ Dorota Kowalska: Barbara Piwnik w rozmowie z Dorotą Kowalską. Warszawa: Melanż, 2015. ISBN 978-83-64378-24-9.
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 21, poz. 345
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
|
