Barcinek (Bugaj)

Temat Barcinek (Bugaj) jest niezwykle aktualny w dzisiejszym społeczeństwie, ponieważ znacząco wpływa na różne aspekty codziennego życia. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na zdrowie emocjonalne ludzi, Barcinek (Bugaj) budzi powszechne zainteresowanie i wywołuje ciągłą debatę. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty związane ze Barcinek (Bugaj), analizując jego pochodzenie, ewolucję i możliwe rozwiązania, aby sprostać wyzwaniom, jakie stwarza. Poprzez multidyscyplinarne podejście staramy się zaoferować wszechstronną wizję Barcinek (Bugaj) i jej wpływu na naszą obecną rzeczywistość, w celu zachęcenia do krytycznej i konstruktywnej refleksji na ten temat.

Zobacz też: Barcinek w innych znaczeniach tego słowa.
Barcinek
część wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

poznański

Gmina

Pobiedziska

Część miejscowości

Bugaj

Liczba ludności 

37

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-007[2]

Tablice rejestracyjne

PZ

SIMC

0592934

Położenie na mapie gminy Pobiedziska
Mapa konturowa gminy Pobiedziska, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Barcinek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Barcinek”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Barcinek”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Barcinek”
Ziemia52°28′30″N 17°07′51″E/52,475000 17,130833[1]

Barcinek – część wsi Bugaj w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Pobiedziska[3][4], nad Jeziorem Kowalskim.

W latach 1975–1998 Barcinek należał administracyjnie do województwa poznańskiego.

Pierwsza wzmianka pisana z 1340 r. Barcinek był własnością cysterek z Owińsk. Wieś liczącą 4 domy w roku 1781 przeniesiono na prawo olenderskie. Nazwa wsi może pochodzić od barci. W czasie II wojny światowej miejscowość nosiła nazwę Immenstedt.

Barcinek otoczony jest lasami. Od strony północnej sięga doliny rzeki Głównej, której część w latach 1978-1984 została zalana wodami jeziora Kowalskiego. Cmentarz mieszkających niegdyś na tym terenie ewangelików został całkowicie zniszczony podczas budowy zapory bocznej. Zbiornik pierwotnie miał służyć do nawadniania pól. Jego obecność pozwoliła jednak na rozwinięcie się zabudowy rekreacyjnej, w tym ogródków działkowych.

Lokalnym miejscem kultu jest krzyż odnowiony w 2006 r. znajdujący się w zachodniej części wsi.

Przypisy

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 2709
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 106 .
  3. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. ↑ GUS. Rejestr TERYT
Gmina Pobiedziska
Miasto
Wsie
Osady
Osady leśne
Części miasta
Części wsi
Przysiółek wsi