W dzisiejszym świecie Bernard Spanheim zajmuje centralne miejsce w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy kulturowym, Bernard Spanheim ma znaczący wpływ na nasze życie. W całej historii Bernard Spanheim był przedmiotem badań, debat i kontrowersji, co pokazuje jego znaczenie w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy rolę Bernard Spanheim i jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od wpływu na politykę po zaangażowanie w technologię, Bernard Spanheim odgrywa kluczową rolę w sposobie, w jaki współdziałamy z otaczającym nas światem. Dodatkowo sprawdzimy, jak Bernard Spanheim ewoluował na przestrzeni czasu i jak nadal jest tematem zainteresowania dzisiaj.
![]() Pomnik Bernharda von Spanheim w Klagenfurt am Wörthersee | |
książę Karyntii | |
Okres |
od 1202 |
---|---|
Dane biograficzne | |
Dynastia |
Spanheimów |
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Żona | |
Dzieci |
Ulryk III Spanheim, |
Bernard von Spanheim (ur. 1176 lub 1181; zm. 4 stycznia 1256 w Völkermarkt) – książę Karyntii z dynastii Spanheimów (Sponheimów).
Bernard został w 1202 następcą swojego brata księcia Karyntii Ulryka II. Początkowo wspierał króla Niemiec - Filipa Szwabskiego, następnie Ottona IV, a od 1213 ponownie Staufa w osobie Fryderyka II. Książę Bernard jest często określany jako założyciel miast. Stworzył trójkąt książęcych miast Sankt Veit an der Glan – Klagenfurt am Wörthersee – Völkermarkt. Przeniósł miasto Klagenfurt am Wörthersee na obecne miejsce. Zbudował system powinności lennych i wspierał handel.
Bernard przejął kontrolę nad ważnymi drogami na południe Loiblpass i usiłował opanować Krainę, gdzie założył klasztor Kostanjevica. Krainę opanował jednak ostatecznie dopiero jego syn Ulryk III Spanheim. Bernard poślubił Judytę, córkę króla Czech Przemysła Ottokara I. Nawiązane bliskie kontakty z czeskim domem królewskim zaowocowały decyzją jego bezdzietnego syna Ulryka III, który 4 grudnia 1268 zapisał Karyntię swojemu kuzynowi Przemysłowi Ottokarowi II. Bernard von Spanheim został pochowany w opactwie św. Pawła w Lavanttal.
Bernard i Judyta mieli czworo dzieci: