Hohenstaufowie

Dziś Hohenstaufowie jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu społeczeństwem. Jej wpływ znajduje odzwierciedlenie w różnych obszarach, od polityki po technologię, w tym kulturę i gospodarkę. Hohenstaufowie wywołał gorące dyskusje, zmienił sposób, w jaki ludzie postrzegają świat i rzucił wyzwanie ustalonym strukturom. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Hohenstaufowie na nasze życie i to, jak ukształtował on nasze postrzeganie otaczającego nas świata. Od swoich początków do obecnego wpływu, Hohenstaufowie pozostawił niezatarty ślad we współczesnym społeczeństwie.

Hohenstaufowie
Herb Hohenstaufowie
Kraj

Niemcy, Włochy

Tytuły

cesarze rzymscy
królowie Niemiec
królowie Włoch
królowie Neapolu
królowie Sycylii

Założyciel

Fryderyk I

Pochodzenie etniczne

niemieckie

Herb Hohenstaufów sycylijskich
Pocztówka z 1905 roku przedstawiająca zamek Hohenstaufen
Święte Cesarstwo Rzymskie i Królestwo Sycylii pod rządami Hohenstaufów.

Hohenstaufowie − dynastia niemieckich władców, w większości również cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego i książąt Szwabii. Niemiecka nazwa dynastii Staufer[1] pochodzi od nazwy zamku Hohenstaufen na górze o tej samej nazwie[2] w pobliżu dzisiejszego Göppingen w Badenii-Wirtembergii. Dynastia panowała w okresie 1079–1266.

Dzieje

Założycielem dynastii był Fryderyk I[3] (zm. 1105), książę Szwabii (stąd używana jest także nazwa dynastia szwabska), ożeniony z Agnieszką, siostrą cesarza Henryka V. Ich młodszy syn Konrad został w 1127 wybrany na króla niemieckiego jako Konrad III (zm. 1152). Do 1135 był antykrólem wobec wybranego wcześniej Lotara Saskiego z Supplinburga. Dopiero po jego śmierci w 1138 objął pełną władzę.

Fryderyk I Barbarossa (zm. 1190, od 1155 cesarz) prowadził aktywną politykę w całej Europie. W 1157 na podstawie układu w Krzyszkowie złożył mu hołd polski książę-princeps Bolesław IV Kędzierzawy. Dzięki małżeństwu jego syna Henryka VI z Konstancją, c. Rogera II króla sycylijskiego Hohenstaufowie przejęli również od 1194 władzę nad południowymi Włochami.

Od końca XII wieku Hohenstaufowie musieli rywalizować o koronę cesarską z dynastią Welfów. Śmierć Konrada IV w 1254 rozpoczęła tzw. okres Wielkiego Bezkrólewia w Niemczech. Okres ten zakończył się dopiero w 1273 wybraniem Rudolfa I hrabiego Habsburga. Dynastia wygasła wraz ze śmiercią syna Konrada IV, księcia Szwabii i króla Sycylii Konradyna. Zginął w 1268 ścięty na rozkaz Karola I Andegaweńskiego, nowego władcy Sycylii i Neapolu.

  • do 1095/97 Ludwik (syn Fryderyka z Buren)
  • 1156–1195 Konrad (syn Fryderyka II)
  • 1115–1138 Konrad III (syn Fryderyka I)

Książęta na Rotenburgu

  • 1152–1167 Fryderyk IV (syn Konrada III)
  • 1188–1196 Konrad (syn Fryderyka I Barbarossy)
  • 1194–1197 Henryk VI (syn Fryderyka I Barbarossy; król Niemiec)
  • 1197–1250 Fryderyk II (syn; król Niemiec)
  • 1212–1235 Henryk (VII) (syn; zm. 1242)
  • 1250–1254 Konrad IV (brat)
  • 1254–1258 Konradyn (syn)
  • 1258–1266 Manfred (syn Fryderyka II)
  • 1195–1208 Filip Szwabski (syn Fryderyka I Barbarossy; król Niemiec)
  • do 1200 Otto (syn Fryderyka I Barbarossy)

Królowie Torre i Galura na Sardynii

  • do 1272 Enzio (syn Fryderyka II)
  • 1225–1228 Fryderyk II (syn Henryka VI cesarza; zm. 1250)
  • 1228–1254 Konrad II (IV) (syn, król Niemiec)
  • 1254–1268 Konradyn (syn)

Zobacz też

Przypisy

  1. Deutsche Biographie, Staufer - Deutsche Biographie , www.deutsche-biographie.de (niem.).
  2. Burg: Staatliche Schlösser und Gärten Baden-Württemberg , www.burgruine-hohenstaufen.de (niem.).
  3. Hohenstaufen dynasty, Encyclopædia Britannica (ang.).

Bibliografia

  • Genealogia dynastii w: M.Marek, Genealogy.Eu
  • W. Dworzaczek, Genealogia, cz.2: Tablice, Warszawa 1959, tabl.45.