W obszarze Bez lęku zawsze było ciągłe i rosnące zainteresowanie. Niezależnie od tego, czy chodzi o jego znaczenie w historii, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, czy wpływ na różne aspekty życia codziennego, Bez lęku przyciągnął uwagę zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Przez lata był on szczegółowo omawiany i analizowany, próbując lepiej zrozumieć jego znaczenie i rolę w świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy Bez lęku, badając jego ewolucję w czasie i jego dzisiejszy wpływ. Dodatkowo dokonamy przeglądu najnowszych badań na ten temat, starając się rzucić światło na nowe trendy i postępy, które zachodzą w dziedzinie Bez lęku.
| Gatunek |
dramat |
|---|---|
| Rok produkcji |
1993 |
| Data premiery |
15 października 1993 |
| Kraj produkcji | |
| Język |
angielski |
| Czas trwania |
122 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja |
Bez lęku – amerykański dramat z 1993 roku na podstawie powieści Rafaela Yglesiasa, wyreżyserowany przez Petera Weira.
Max Klein, architekt wyrusza samolotem wraz z wspólnikiem Jeffem z San Francisco do Houston w celu podpisania kontraktu. Tym samym lotem rusza Carla z małym synkiem. Samolot ma problemy techniczne i ląduje awaryjnie na polu rozpadając się, znaczna część pasażerów ginie. Max przeżywa i aktywnie uczestniczy w ocaleniu kilku współtowarzyszy. Jeff ginie. Carla w katastrofie traci synka.
Katastrofa zmienia diametralnie życie Maxa. Przestaje odczuwać lęk, zaczyna wierzyć w swoje nadprzyrodzone siły. Pomaga aktywnie innym ofiarom katastrofy dojść do siebie po wypadku (między innymi wyprowadza Carlę z ciężkiej depresji) lecz coraz bardziej oddala się od własnej rodziny[1].
W ścieżce dźwiękowej filmu został wykorzystany fragment III Symfonii ("Symfonia pieśni żałosnych") Henryka Mikołaja Góreckiego.
MFF w Berlinie 1994