Billy Idol

Wygląd przypnij ukryj Billy Idol
Ilustracja
Billy Idol, 2012
Imię i nazwisko

William Michael Albert Broad

Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1955
Stanmore, Middlesex

Instrumenty

gitara

Typ głosu

baryton

Gatunki

punk, hard rock, new wave, dance-rock, rock albumowy, contemporary rock, contemporary pop

Zawód

wokalista, autor tekstów, muzyk

Aktywność

od 1976

Wydawnictwo

Chrysalis Records, Sanctuary Records, Bodog Music

Powiązania

Chelsea

Zespoły
Generation X (1976–1981)
Strona internetowa

Billy Idol, właśc. William Michael Albert Broad (ur. 30 listopada 1955 w Stanmore, Middlesex) – brytyjski muzyk, wokalista, autor tekstów piosenek i aktor.

6 stycznia 2023 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6212 Hollywood Boulevard.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w angielskiej miejscowości Stanmore, w Middlesex jako William Michael Albert Broad. Jego ojciec William Alfred Broad (1924–2014) pracował jako sprzedawca sprzętu medycznego. Jego matka Joanna O’Sullivan (ur. 1928) miała pochodzenie irlandzkie. Jego dziadkami ze strony ojca byli Albert Broad i Naomi Heslop, a dziadkiem ze strony matki był Michael O’Sullivan. Jego rodzice byli pobożnymi anglikanami i regularnie chodzili do kościoła. W 1958, kiedy miał trzy lata wraz z rodziną przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych, gdzie urodziła się jego siostra Jane. W 1962, w wieku siedmiu lat powrócił do Anglii i mieszkał w Dorking. W 1971 uczęszczał do Ravensbourne School for Boys w Bromley, a także uczył się w Worthing High School for Boys in Worthing w West Sussex w Worthing. W październiku 1975 podjął studia na University of Sussex, lecz po roku porzucił naukę.

Kariera

Dołączył do Bromley Contingent – grupy londyńskich fanów punk rocka, towarzyszących grupie Sex Pistols. Podczas tego okresu zdecydował, że zostanie muzykiem i latem 1976, po krótkim pobycie w grupie Chelsea, stworzył zespół o nazwie Generation X.

Generation X z pomocą wytwórni Chrysalis Records wydał trzy udane albumy. Po rozpadzie zespołu Idol, w 1981 i rozpoczął działalność solową, współpracując z gitarzystą Steve’em Stevensem, a jego utwory „White Wedding” oraz „Dancing with Myself” zdobyły szybko uznanie MTV. To wystarczyło, by rok później zadebiutować solowym albumem Billy Idol. Krążek w Stanach pokrył się złotem. Znalazły się na nim takie hity, jak: „White Wedding”, „Hot in the City” i „Dancing with Myself”. Jego drugi longplay Rebel Yell (1983) z przebojami „Rebel Yell” i „Eyes without a Face” (ponad dwa miliony sprzedanych płyt w USA), został wielkim hitem i sprawił, że Idol osiągnął status gwiazdy w Stanach Zjednoczonych.

Idol nie wydał nowego albumu przed 1986; Whiplash Smile sprzedał się świetnie. Bezpośrednio przed wydaniem albumu Charmed Life w 1990, Idol miał wypadek na motocyklu, w którym prawie stracił nogę. Album sprzedał się nadzwyczaj dobrze, ale Idol zdecydował, że zrobi sobie przerwę. Po wydaniu w 1993 chłodno przyjętego w Stanach Zjednoczonych albumu Cyberpunk, Idol znalazł się poza zainteresowaniem mediów i wpadł w nałóg narkotykowy, prawie umierając z przedawkowania w 1994.

Był kandydatem do głównej roli w biograficznym filmie Olivera Stone’a The Doors (1991), jednak z powodu wypadku motocyklowego musiał odrzucić propozycję. Niemniej wystąpił w niewielkiej roli Cata, pijanego przyjaciela Morrisona (Val Kilmer). Ten sam wypadek spowodował też, że nie zagrał cybernetycznego głównego antagonisty, T-1000, w filmie Terminator 2: Dzień sądu (Terminator 2: Judgment Day, 1991) – został zastąpiony przez Roberta Patricka.

W komedii sensacyjnej Larry’ego Bishopa Czas wściekłych psów (Mad Dog Time, 1996) z Ellen Barkin, Gabrielem Byrne i Jeffem Goldblumem pojawił się jako Lee Turner. Wystąpił też w komedii romantycznej Franka Coraci Od wesela do wesela (The Wedding Singer, 1998) u boku Adama Sandlera i Drew Barrymore. W filmie animowanym Heavy Metal 2000 (2000) użyczył głosu Odinowi, a w serialu Randy Cunningham: Nastoletni ninja (2013) zajął się dubbingiem jako Spikey Hair Bot.

W 2001 wydał album z największymi hitami Greatest Hits CD.

Steve Stevens i Billy Idol, 2010

W 2002 wystąpił na australijskim finale rugby, jednak problem z zasilaniem sprawił, że nikt go nie usłyszał.

W 2005 powrócił na scenę muzyczną albumem Devil’s Playground, który był jego pierwszym nowym materiałem od prawie 12 lat.

Trzy lata później, w 2008 wydana została kompilacja największych przebojów Idolize Yourself. W październiku 2014 wydał album Kings & Queens of the Underground.

21 października 2014 powrócił z nową rockową płytą Kings & Queens of the Underground, którą nagrał wraz ze swoim stałym współpracownikiem, gitarzystą Steve’em Stevensem. Krążek wyprodukowali Greg Kurstin i Trevor Horn. Na płycie znalazły się takie utwory jak „Postcard from the Past”, „Can’t Break Me Down” czy „Whiskey and Pills”, a także klasyczne ballady – „Bitter Pill”, „One Breath Away” i „Love and Glory”.

21 lipca 2018 wystąpił podczas 12. edycji Festiwalu Legend Rocka.

Jego hit „White Wedding” został użyty w grze Grand Theft Auto: San Andreas, można go było słyszeć na stacji radiowej K-DST.

Życie prywatne

W latach 1980–1989 był związany z Perri Lister, z którą ma syna Willema Wolfe (ur. 15 czerwca 1988). Ze związku młodszą o 13 lat Lindą Mathis ma córkę Bonnie Blue (ur. 21 sierpnia 1989).

Publikacje

Dyskografia

Zespół Aktualni członkowie zespołu Billy’ego Idola Byli członkowie zespołu

Albumy solowe

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
USA
 UK
 AUS
 GER
 CHE
Billy Idol
  • Data: 16 lipca 1982
  • Wydawca: Chrysalis Records
 45 – – – –
  • USA: złota płyta
  • CAN: platynowa płyta
Rebel Yell
  • Data: 10 listopada 1983
  • Wydawca: Chrysalis Records
 6 36 – 2 16
  • UK: srebrna płyta
  • USA: 2x platynowa płyta
  • CAN: 5x platynowa płyta
  • GER: złota płyta
Whiplash Smile
  • Data: 15 października 1986
  • Wydawca: Chrysalis Records
 6 8 – 9 –
  • UK: złota płyta
  • USA: platynowa płyta
  • CAN: 3x platynowa płyta
  • FIN: złota płyta
  • GER: złota płyta
Charmed Life
  • Data: maj 1990
  • Wydawca: Chrysalis Records
 11 15 11 5 4
  • UK: złota płyta
  • USA: platynowa płyta
  • GER: złota płyta
Cyberpunk
  • Data: 29 czerwca 1993
  • Wydawca: Chrysalis Records
 48 20 12 13 15
Devil’s Playground
  • Data: 22 marca 2005
  • Wydawca: Sanctuary Records
 46 78 – 15 32
Kings & Queens of the Underground
  • Data: 21 października 2014
  • Wydawca: BFI Records
 34 35 – 8 10
„–” oznacza, że album nie był notowany.

Kompilacje

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
USA
 UK
 AUS
 GER
 CHE
Vital Idol
  • Data: czerwiec 1985
  • Wydawca: Chrysalis Records
 – 7 – 8 24
  • UK: platynowa płyta
Vital Idol
  • Data: wrzesień 1987
  • Wydawca: Chrysalis Records
 10 41 – – –
  • CAN: 4x platynowa płyta
  • USA: platynowa płyta
  • GER: złota płyta
Idol Songs: 11 of the Best
  • Data: 1988
  • Wydawca: Chrysalis Records
 – 2 11 14 6
  • UK: platynowa płyta
  • FIN: platynowa płyta
  • CHE: złota płyta
  • AUT: złota płyta
Greatest Hits
  • Data: 27 marca 2001
  • Wydawca: Capitol Records
 74 171 – 12 –
  • UK: złota płyta
  • USA: platynowa płyta
  • FIN: złota płyta
  • GER: złota płyta
The Very Best of Billy Idol: Idolize Yourself
  • Data: 24 czerwca 2008
  • Wydawca: Capitol Records
 73 37 – 38 –
„–” oznacza, że album nie był notowany.

Albumy koncertowe

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
GER
 CHE
VH1 Storytellers
  • Data: 26 lutego 2001
  • Wydawca: Capitol Records
 14 76

Minialbumy

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
USA
Don’t Stop
  • Data: 24 października 1981
  • Wydawca: Chrysalis Records
 71

Albumy świąteczne

Tytuł Dane dot. albumu
Happy Holidays: A Very Special Christmas Album
  • Data: 4 grudnia 2006
  • Wydawca: Bodog Music

Albumy wideo

Tytuł Dane dot. albumu
Vital Idol
  • Data: 1987
  • Wydawca: Chrysalis Records
The Charmed Life and Other Vital Videos
  • Data: 1991
  • Wydawca: Capitol Records
Cyberpunk: Shock to the System
  • Data: 1993
  • Wydawca: Chrysalis Records
VH1 Storytellers
  • Data: 2002
  • Wydawca: Warner Music Vision
The Very Best of Billy Idol: Idolize Yourself
  • Data: 2008
  • Wydawca: Capitol Records
In Super Overdrive Live
  • Data: 20 listopada 2009
  • Wydawca: Eagle Rock Entertainment
No Religion Live
  • Data: 2011
  • Wydawca: Hatch Farm Studios

Filmografia

Rok Tytuł Rola Reżyser
1978 The Punk Rock Movie (film dokumentalny) w roli samego siebie Don Letts
1991 The Doors Cat Oliver Stone
1996 Czas wściekłych psów (Mad Dog Time) Lee Turner Larry Bishop
1998 Od wesela do wesela (The Wedding Singer) w roli samego siebie Frank Coraci
2000 Heavy Metal 2000 Odin (głos) Michael Coldewey, Michel Lemire
2007 Punk’s Not Dead(film dokumentalny) w roli samego siebie Susan Dynner
2011 Revolutions (film dokumentalny) Joseph G. Quinn
2013 Randy Cunningham: Nastoletni ninja Spikey Hair Bot (głos) Jed Elinoff, Scott Thomas
2015 The Damned: Don’t You Wish That We Were Dead (film dokumentalny) w roli samego siebie Wes Orshoski
2016 Legendy Rocka: Billy Idol (Rock Legends: Billy Idol, (film dokumentalny)) Lyndy Saville

Nagrody i wyróżnienia

Rok Nagroda Kategoria Tytuł Rezultat
1985 Nagroda Grammy Najlepszy występ wokalny w stylu rockowym „Rebel Yell” Nominacja
1987 Najlepszy występ wokalny w stylu rockowym „To Be A Lover” Nominacja
1990 MTV Video Music Awards Najlepsze wideo wokalisty „Cradle of Love” Wygrana
Najlepsze wideo z filmu
Przygody Forda Fairlane’a (1990) 		Wygrana
1991 Nagroda Grammy Najlepszy występ wokalny w stylu rockowym Nominacja
Brit Awards 1991 Brytyjski wideoklip roku Nominacja
Amerykańskie Stowarzyszenie Kompozytorów, Autorów i Wydawców Najczęściej wykonywany utwór z filmu kinowego
Przygody Forda Fairlane’a (1990)

Przypisy

  1. ↑ Billy Idol w bazie IMDb (ang.)
  2. ↑ Billy Idol w bazie Filmweb
  3. ↑ a b Billy Idol w bazie Discogs.com (ang.)
  4. ↑ a b c d e f g h i Greg Prato: Billy Idol Biography. AllMusic. . (ang.).
  5. ↑ Billy Idol. Walk of Fame, 2023-01-05. (ang.).
  6. ↑ Roy Trakin: Billy Idol on Getting the Mark of a True Idol. „Variety”, 2023-01-05. (ang.).
  7. ↑ Glenn Garner: Billy Idol Honored with a Star on the Hollywood Walk of Fame: 'It's Just Incredible'. „People”, 2023-01-07. (ang.).
  8. ↑ Billy Idol. Listal. . (ang.).
  9. ↑ Dave Lifton (2014-08-30): Billy Idol’s Father, William Broad, Dies. Ultimate Classic Rock. . (ang.).
  10. ↑ Adrian Deevoy (2014-10-11): Billy Idol reconnected with father before his death. Express. . (ang.).
  11. ↑ Rebel rocker Billy Idol comes clean in gritty memoirs. yeahstub.com. . (ang.).
  12. ↑ a b c Billy Idol Biography (1955-). Film Reference. . (ang.).
  13. ↑ a b Billy Idol – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. . (ang.).
  14. ↑ Joe Dermody: Live at the Marquee: Billy's still an Idol in Rebel County. Irish Examiner, 2015-06-18. (ang.).
  15. ↑ What religion is Billy Idol?. Beliefnet, 2015-06-18. (ang.).
  16. ↑ a b c Billy Idol w bazie Notable Names Database (ang.)
  17. ↑ Kory Grow: Billy Idol on Drinking With the Stones and Seeing Jesus in the Sex Pistols. „Rolling Stone”, 2014-10-16. (ang.).
  18. ↑ Rachel Brodsky (2018-10-11): Billy Idol On Remixing Vital Idol, Finding New Life In Old Songs, And Listening To Post Malone. Stereogum.com. . . (ang.).
  19. ↑ a b Music: Billy Idol. TV Tropes. . . (ang.).
  20. ↑ Adrian Deevoy (2014-10-11): ‘I’ve been a total idiot, but now I’m approaching 60... clean and soberish’: Billy Idol confesses all. Daily Mail. . . (ang.).
  21. ↑ Andrew Perry (2008-07-24): Billy Idol: the return of Billy the kid. The Daily Telegraph. . . (ang.).
  22. ↑ Gregg Kilday: Cameos in ‘The Doors’. „Entertainment Weekly”, 1991-03-08. . (ang.).
  23. ↑ Tomasz Małecki: Billy Idol mógł zostać Terminatorem?!. Movies Room, 2017-08-20. . (pol.).
  24. ↑ Phil Roura: Wild at heart: Billy Idol may be a proud dad, but there’s no taming the rocker. Daily News (Nowy Jork), 2010-09-11. . (ang.).
  25. ↑ a b c Billy Idol Billboard Chart History. www.billboard.com. . . (ang.).
  26. ↑ a b Billy Idol UK Chart History. www.officialcharts.com. . (ang.).
  27. ↑ a b Billy Idol Australian Albums Chart. australian-charts.com. . (ang.).
  28. ↑ a b c Billy Idol/Longplay-Chartverfolgung. musicline.de. . . (niem.).
  29. ↑ a b c Billy Idol Swiss Albums Chart. hitparade.ch. . (niem.).
  30. ↑ a b c d e f RIAA: Billy Idol. www.riaa.com. . (ang.).
  31. ↑ a b c d Music Canada: Billy Idol. musiccanada.com. . (ang.).
  32. ↑ a b c d e f BPI: Billy Idol (wyszukaj w bazie danych). www.bpi.co.uk. . (ang.).
  33. ↑ a b c d e Bundesverband Musikindustrie: Billy Idol (wyszukaj w bazie danych). www.musikindustrie.de. . (niem.).
  34. ↑ a b c IFPI FI: Billy Idol. www.ifpi.fi. . . (fiń.).
  35. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Billy Idol Cyberpunk review. www.allmusic.com. . (ang.).
  36. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Billy Idol Devil’s Playground review. www.allmusic.com. . (ang.).
  37. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Billy Idol Kings and Queens of the Underground review. www.allmusic.com. . (ang.).
  38. ↑ Steve Huey: Billy Idol Vital Idol review. www.allmusic.com. . (ang.).
  39. ↑ AWARDS 1998. www.swisscharts.com. . (ang.).
  40. ↑ IFPI AT: Billy Idol (wyszukaj w bazie danych). www.ifpi.at. . (niem.).
  41. ↑ William Ruhlmann: Billy Idol Greatest Hits review. www.allmusic.com. . (ang.).
  42. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Billy Idol The Very Best of Billy Idol: Idolize Yourself review. www.allmusic.com. . (ang.).
  43. ↑ Billy Idol Happy Holidays: A Very Special Christmas Album. www.allmusic.com. . (ang.).
  44. ↑ Billy Idol In Super Overdrive: Live. www.allmusic.com. . (ang.).
  45. ↑ The Punk Rock Movie (1978) w bazie IMDb (ang.)
  46. ↑ Czas wściekłych psów (1996) w bazie IMDb (ang.)
  47. ↑ Punk’s Not Dead (2007) w bazie IMDb (ang.)
  48. ↑ Revolutions (2011) w bazie IMDb (ang.)
  49. ↑ The Damned: Don’t You Wish That We Were Dead (2015) w bazie IMDb (ang.)
  50. ↑ Rock Legends: Billy Idol (2016) w bazie IMDb (ang.)
  51. ↑ Legendy Rocka: Billy Idol. TVP.pl. . . (pol.).
  52. ↑ 27th Grammy Awards – 1985. Rock On The Net, 1985-02-26. . (ang.).
  53. ↑ 29th Grammy Awards – 1987. Rock On The Net, 1987-02-24. . (ang.).
  54. ↑ a b Associated Press: Madonna, Aerosmith top nominees for MTV awards. Newspapers.com, 1990-07-11. . (ang.).
  55. ↑ 33rd Grammy Awards – 1991. Rock On The Net, 1991-02-20. . (ang.).
  56. ↑ The BRIT Awards 1991. Music for Stowaways, 2014-01-23. . (ang.).
  57. ↑ Billy Idol Awards. FamousFix. (ang.).
Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedie internetowe: