Bołosza (Białoruś)

W tym artykule poruszony zostanie temat Bołosza (Białoruś), który wzbudził duże zainteresowanie w różnych sferach społeczeństwa. Bołosza (Białoruś) to bardzo istotny temat, który w ostatnich latach stał się powodem licznych debat, badań i badań. Jego znaczenie polega na wpływie, jaki wywiera na codzienne życie ludzi, a także na jego wpływ w różnych obszarach, takich jak między innymi gospodarka, technologia, kultura, polityka. Dlatego istotne jest pogłębienie wiedzy i zrozumienia Bołosza (Białoruś), aby przeanalizować jego zakres, implikacje i możliwe rozwiązania.

Zobacz też: Bołosza.
Bołosza
Балоша
Болоша
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

ostrowiecki

Sielsowiet

Ryteń

Populacja
• liczba ludności


5
(1999)

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Bołosza”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Bołosza”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Bołosza”
Ziemia54°54′15″N 25°51′39″E/54,904167 25,860833

Bołosza (biał. Балоша, Bałosza; ros. Болоша, Bołosza) – chutor na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Ryteń, przy granicy z Litwą i nad Bołoszanką.

Dawniej używana nazwa Bołosza Nowa.

Historia

W XIX i w początkach XX w. majątek ziemski położony w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie zawilejskim/święciańskim, w gminie Kiemieliszki. W 1905 roku liczył 8 mieszkańców, 80 dziesięcin, własność Pałkowskiego[1].

Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.

Od 11 kwietnia 1922[2] leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie święciańskim, w gminie Kiemieliszki[3]. W 1931 był to folwark i zaścianek Bołosza Nowa. Na północ leżał zaścianek Bołosza Stara, obecnie nieistniejący[3].

W 1931:

  • folwark w 2 domach zamieszkiwało 17 osób[4].
  • zaścianek w 1 domu zamieszkiwało 8 osób[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Kiemieliszkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Święcianach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kiemieliszkach[5].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi. Po upadku ZSRR Bołosza została przedzielona granicą państwową – część miejscowości na prawym brzegu Bołoszanki znalazła się w granicach Litwy.

 Osobny artykuł: Bołosza (okręg wileński).

Uwagi

  1. ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim.

Przypisy

  1. ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 276
  2. ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
  3. ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
  4. ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 47.
  5. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 130.

Bibliografia