Casey Station – zdjęcie lotnicze | |
Przynależność państwowa | |
---|---|
Data założenia | |
Liczba personelu | |
Wysokość | |
UN/LOCODE |
AQ-CAS |
Położenie na mapie AntarktykiCasey Station | |
66°16′56″S 110°31′36″E/-66,282350 110,526800 | |
Strona internetowa |
Casey Station – całoroczna stacja polarna należąca do Australii, położona na Ziemi Wilkesa na Antarktydzie Wschodniej.
Stacja znajduje się na półwyspie Bailey (obszar Windmill Islands), nad zatoką Vincennes Bay będącej częścią Morza Mawsona, na wysokości ok. 30 m n.p.m. Średnia temperatura powietrza w styczniu (lato) to od −3 do +3 °C, a od maja do sierpnia od −11 do −19 °C. Rekordowe zanotowane temperatury to +9 °C w styczniu i −41 °C w lipcu. Wiatr najczęściej (40%) wieje z północy lub ze wschodu, choć najsilniejszy wiatr przychodzi z kierunku południowego wschodu; średnia prędkość wiatru to ok. 26 km/h (w porywach rekordowo do 291 km/h). Silniejsze porywy często niosą śnieg, znacznie ograniczając widoczność.
W 1957 roku Amerykanie założyli stację „Wilkes” na półwyspie Clark nad zatoką Vincennes, w ramach Międzynarodowego Roku Geofizycznego. Dwa lata później przekazali ją Australii. Wkrótce okazało się, że rosnące zaspy śnieżne pochłoną tę stację i Australijczycy przystąpili do budowy zastępczej bazy „Repstat” (od ang. Replacement Station) dwa kilometry dalej na południe. W lutym 1969 roku baza ta stała się w pełni funkcjonalna; nazwano ją „Casey” na cześć gubernatora generalnego Richarda Caseya. Posiadała ona nowatorską konstrukcję, z kwaterami mieszkalnymi i pomieszczeniami przeznaczonymi do pracy wewnątrz aerodynamicznie wyprofilowanego tunelu, chroniącego przed silnym wiatrem. Żelazne ściany tunelu w następnych latach uległy jednak korozji pod wpływem słonej wody morskiej niesionej z wiatrem, co powodowało duże straty ciepła. W latach 80. XX wieku zaprojektowano i postawiono nowe zabudowania stacji, które otwarto w 1988 roku. Stara stacja częściowo pozostawała w użytku do 1993 roku, kiedy ją rozebrano, a pozostałości przewieziono do Australii. Pierwsza stacja Wilkes jest w dużej mierze pogrzebana pod śniegiem, choć jeden z jej budynków wciąż bywa używany jako baza polowa; stacja ta ma status zabytku.
Główne programy badawcze w stacji Casey obejmują wpływ człowieka na środowisko Antarktyki, badania górnej atmosfery i kosmosu, prace z dziedzin biologii, w tym botaniki, glacjologii, medycyny polarnej, nauk o Ziemi i zmian klimatu.
Ważną częścią pracy stacji były pomiary meteorologiczne. Wykorzystywano do nich m.in. balony meteorologiczne, śledzone z użyciem radaru; w późniejszych latach biuro meteorologiczne było stopniowo coraz bardziej skomputeryzowane. W terenie w sąsiedztwie bazy Casey znajduje się obecnie 8 automatycznych stacji meteorologicznych, które przesyłają dane do satelitów.
Linia lotnicza Skytraders prowadzi regularne loty samolotów Airbus A319 z Hobart na lądowisko Wilkins Aerodrome położone w pobliżu stacji, w ramach dwunastoletniego kontraktu z Australian Antarctic Division. W 2015 roku testowo przeprowadzono także loty cięższych maszyn Boeing C-17 Globemaster III należących do Królewskich Australijskich Sił Powietrznych
Argentyna | |
---|---|
Australia | |
Chile | |
Europa |
|
Rosja | |
Stany Zjednoczone | |
Inne |
|