| Argentyna | |
|---|---|
| Australia | |
| Chile | |
| Europa |
|
| Rosja | |
| Stany Zjednoczone | |
| Inne |
|
Davis (stacja antarktyczna)
W dzisiejszym świecie Davis (stacja antarktyczna) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii czy znaczenie w nauce, Davis (stacja antarktyczna) przyciągnął uwagę wielu osób. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i wymiary związane z Davis (stacja antarktyczna), analizując jego wpływ i znaczenie w różnych kontekstach. Od jego początków po dzisiejszy wpływ – zagłębimy się w wyczerpującą analizę, aby lepiej zrozumieć jego implikacje i znaczenie w dzisiejszym świecie.
 Stacja Davis – zdjęcie lotnicze | |
| Przynależność państwowa | |
|---|---|
| Terytorium zewnętrzne | |
| Data założenia | |
| Liczba personelu |
zimą: 22 |
| Wysokość |
15[1] m n.p.m. |
| UN/LOCODE |
AQ-DAV |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 68°34′33″S 77°58′10″E/-68,575933 77,969517
| |
| Strona internetowa | |
Davis Station – całoroczna stacja polarna należąca do Australii, położona nad Zatoką Prydza na Antarktydzie Wschodniej.
Położenie i warunki
Stacja znajduje się w Oazie Vestfold na Wybrzeżu Ingrid Christensen, na Ziemi Księżniczki Elżbiety[2], nad Morzem Wspólnoty, na wysokości 15 m n.p.m. Średnia temperatura powietrza w styczniu (lato) to od -1 do +3 °C, a w sierpniu od -21 do -14 °C. Rekordowe zanotowane temperatury to +13 °C w styczniu i -42 °C w kwietniu. Wzgórza oazy Vestfold stanowią ochronę przed wiatrami katabatycznymi spływającymi z lądolodu antarktycznego. Wiatr najczęściej (80% w niektórych miesiącach) wieje z północy lub ze wschodu, ze średnią prędkością ok. 19 km/h (w porywach rekordowo do 206 km/h). Najbardziej wietrznym miesiącem jest listopad, najsłabszy wiatr obserwuje się w kwietniu. Silniejsze porywy rzadko niosą śnieg, ograniczając widoczność. Opady śniegu w okolicy tej stacji są niskie[3].
Historia
Australijscy polarnicy wylądowali w oazie Vestfold jeszcze w 1954 roku, powracając do Australii po założeniu stacji Mawson i ponownie w styczniu 1955 roku. Teren ten został uznany za najlepsze miejsce na drugą australijską bazę na kontynencie. Stacja została otwarta ostatecznie 13 stycznia 1957 roku i nazwana na cześć kapitana Johna K. Davisa, badacza wód Antarktyki. Pierwsze dwa lata działalności były poświęcone badaniom oazy i rozwojowi stacji, zimujące zespoły były nieliczne (poniżej 10 osób). W 1965 roku stację zamknięto na cztery lata, aby w pełni poświęcić czas i zasoby na utworzenie stacji Casey. Od tamtej pory działa ona nieprzerwanie; w latach 80. XX wieku przeszła przebudowę[4].
Działalność
Główne programy badawcze w stacji Davis obejmują badania atmosfery ziemskiej, m.in. przy użyciu lidaru[5], sond do pomiaru zawartości ozonu i radiosond[6]. Analizowany jest wpływ zmian środowiska i zanieczyszczeń na jeżowce, skorupiaki i mięczaki. Badania glacjologiczne obejmujące Lodowiec Szelfowy Amery’ego są ukierunkowane na rozpoznanie bilansu masy i określenie stabilności tego rozległego lodowca[5].
Przypisy
- ↑ a b Main Antarctic Facilities operated by National Antarctic Programs in the Antarctic Treaty Area (South of 60° latitude South). Council of Managers of National Antarctic Programs, 2013-05-15. . (ang.).
- ↑ Davis Station. Australian Antarctic Division, 2012-08-28. .
- ↑ Climate of Davis. Australian Bureau of Meteorology. .
- ↑ Davis: a brief history. Australian Antarctic Division, 2002-06-17. .
- ↑ a b Davis science. Australian Antarctic Division, 2002-06-17. .
- ↑ History of Davis Meteorological Office. Australian Bureau of Meteorology. .
Linki zewnętrzne
- Davis Station / Antarctica. French Polar Team. . (ang.).