Castelseprio (park archeologiczny)
Temat Castelseprio (park archeologiczny) to temat, który ostatnio przyciągnął uwagę wielu osób. Nic dziwnego, że ze względu na swoje znaczenie w obecnym otoczeniu stało się przedmiotem licznych debat i analiz. Znaczenie Castelseprio (park archeologiczny) rozciąga się na różne obszary, od polityki po kulturę popularną, wpływając na nasze postrzeganie i decyzje. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Castelseprio (park archeologiczny), badając jego wpływ i znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Poprzez kompleksowe i krytyczne podejście staramy się rzucić światło na ten temat i zapewnić głębsze zrozumienie jego znaczenia i konsekwencji w naszym codziennym życiu.
Park archeologiczny w Castelseprio (wł. Parco archeologico di Castelseprio) od 2011 r. znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO jako jedno z siedmiu miejsc kategorii: Longobardowie we Włoszech. Ośrodki władzy, 568 – 774 n.e. i składa się z:[1]
1) Warownia (Castrum) ruiny budynków wojskowych (most i wieża wejściowa, otaczające go mury, wieże obronne i dom warowny) oraz cywilnych (domy mieszkalne, studnie, cysterny) i religijnych.
2) Bazylika San Giovanni Evangelista ruiny dużej, trójnawowej bazyliki na planie prostokąta z V wieku. Później dobudowano centralną apsydę. Obok znajdują się resztki dużej cysterny, prawdopodobne ruiny zakrystii, podstawa dzwonnicy i teren cmentarza, z których zachowało się tylko kilka nagrobków longobardzkich. Jest też ośmioboczny budynek baptysterium, wewnątrz znajdują się dwa baseny chrzcielne.
3) Kościół San Paolo ruiny niewielkiego, romańskiego kościoła z apsydą, krużgankiem i przedsionkiem.
4) Klasztor San Giovanni mały klasztor z dziedzińcem, być może zbudowany w XIV wieku. Wewnątrz ściany oratorium zdobią późnorenesansowe i XVII-wieczne freski.
5) Osada pozostałości miejscowości zbudowanej na zachód od castrum. Widoczne rowy, pozostałości bramy, placu i niektórych budynków, w tym prawdopodobnie kościoła San Lorenzo.
6) Kościół Santa Maria Foris Portas mały kościół mieści w apsydzie cenny cykl obrazkowy, który przedstawia "Dzieciństwo Chrystusa", inspirowane apokryficznymi Ewangeliami. Datowanie fresków jest problematyczne i oscyluje między końcem VI i IX wiekiem.
-
Fresk w Santa Maria Foris Portas ze sceną snu św. Józefa -
Scena drogi do Betelejem -
Scena Bożego Narodzenia -
Scena ofiarowania w świątyni
7) Klasztor Torba ruiny klasztoru i kościoła Santa Maria di Torba z XI-XIII wieku[1].
Przypisy
