Dziś nie można zaprzeczyć, że Chęcińsko-Kielecki Park Krajobrazowy odgrywa kluczową rolę w naszym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy poprzez wpływ, jaki wywiera na nasze decyzje, wpływ na rozwój technologiczny, czy też znaczenie w historii, Chęcińsko-Kielecki Park Krajobrazowy stał się centralnym tematem dyskusji i debaty. Jego znaczenie obejmuje szerokie spektrum dziedzin, od polityki i ekonomii po kulturę i rozrywkę. W tym artykule zbadamy różne aspekty Chęcińsko-Kielecki Park Krajobrazowy i jego wpływ na dzisiejszy świat.
![]() | |
park krajobrazowy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie |
miasto Kielce, gminy: Chęciny, Małogoszcz, Piekoszów, Sobków i Nowiny |
Data utworzenia |
2 grudnia 1996 |
Akt prawny |
Rozporządzenie Nr 17/96 Wojewody Kieleckiego z dnia 2 grudnia 1996 r.[1] |
Powierzchnia |
197,816 km² |
Powierzchnia otuliny |
80,025 km² |
Obszary chronione |
rezerwatów przyrody: 10 w parku, 1 w otulinie |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Chęcińsko-Kielecki Park Krajobrazowy – park krajobrazowy położony na południe i południowy zachód od Kielc, w województwie świętokrzyskim. Powołany rozporządzeniem wojewody kieleckiego z 2 grudnia 1996. Znajduje się na terenach miasta Kielce oraz gmin Chęciny, Małogoszcz, Nowiny, Piekoszów i Sobków. Powierzchnia parku wynosi 19 781,6 ha, powierzchnia otuliny 8002,5 ha[1][2].
Na terenie parku znajdują się zabytki historyczne, a wśród nich zamek piastowski w Chęcinach oraz skansen – Park Etnograficzny należący do Muzeum Wsi Kieleckiej w Kielcach w Tokarni.
W granicach parku znajduje się 10 rezerwatów: 8 przyrody nieożywionej, jeden leśny i jeden krajobrazowy. Ponadto jeden rezerwat zlokalizowany jest w otulinie parku[3].
Na terenie parku:
W otulinie: