Park Krajobrazowy im. gen. Dezyderego Chłapowskiego
W dzisiejszym świecie Park Krajobrazowy im. gen. Dezyderego Chłapowskiego stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Park Krajobrazowy im. gen. Dezyderego Chłapowskiego jest tematem, który budzi ciekawość i debatę w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Park Krajobrazowy im. gen. Dezyderego Chłapowskiego, analizując jego znaczenie i implikacje w dzisiejszym świecie. Poprzez multidyscyplinarne podejście będziemy dążyć do pogłębienia zrozumienia Park Krajobrazowy im. gen. Dezyderego Chłapowskiego, oferując wszechstronną wizję, która pozwoli czytelnikom zagłębić się w ten fascynujący temat i poszerzyć swoją wiedzę na jego temat.
| |
 Pałac w Racocie położony na terenie parku | |
| park krajobrazowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1 grudnia 1992 |
| Akt prawny |
Rozporządzenie Nr 1/92 Wojewody Leszczyńskiego i Wojewody Poznańskiego[1] |
| Powierzchnia |
173,23 km² |
| Obszary chronione | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 52°03′25″N 16°48′32″E/52,056944 16,808889
| |
| Strona internetowa | |
Park Krajobrazowy im. gen. Dezyderego Chłapowskiego – park krajobrazowy na terenie województwa wielkopolskiego, leżący na pograniczu dwóch powiatów: kościańskiego i śremskiego. Obejmuje wieś Turew oraz kilkanaście sąsiednich miejscowości[2]. Park ma powierzchnię 17 323,21 ha i został utworzony w 1992[1][3]. Patronem parku jest Dezydery Chłapowski – polski generał, działacz gospodarczy, prekursor pracy organicznej.
Teren parku stanowią: pola uprawne (65%), użytki zielone (8,5%) oraz lasy (14,7%)[3]. Głównymi celami parku są: ochrona rzadkiego w skali kontynentu krajobrazu kulturowego oraz realizacja nowoczesnego rolnictwa na ekologicznych zasadach funkcjonowania przyrody.
Obszar parku wyróżnia bogata fauna i flora; cechuje go także specyficzny mikroklimat. Największym kompleksem leśnym jest Las Rąbiński. Tereny parku obejmują unikatowy w skali kraju krajobraz rolniczy z siecią zadrzewień śródpolnych, stworzoną jeszcze za czasów generała Chłapowskiego[5]. Od kilkudziesięciu lat teren ten jest miejscem badawczym, na którym wypracowywane są podstawy funkcjonowania ekosystemów krajobrazu rolniczego oraz zasady ochrony środowiska przyrodniczego. Badania te prowadzone są przez Instytut Środowiska Rolniczego i Leśnego PAN[6]. Od powstania parku jego krajobraz jest wzbogacany przez nowe zalesienia, zwłaszcza przy drogach lokalnych oraz restytucję dawno zanikłych oczek wodnych. Na terenie parku żyje obecnie około 270 gatunków roślin i 43 gatunki motyli. Stwierdzono tu występowanie rzadkiego w Polsce gatunku pszczoły – porobnicy murarki (Anthophora plagiata), jak również nowego dla fauny polskiej, trzpiennika Tremex magus. Występuje tutaj także: bóbr europejski, wydra, łoś, daniel oraz jenot.
Przez teren parku przebiegają piesze szlaki turystyczne[5]:
czarny: Kościan – Gryżyna – Kopaszewo – Rąbiń
zielony: Kościan – Racot – Gryżyna – Nowy Dębiec – Osiek – Choryń – Turew – Kopaszewo – Książ Wielkopolski
Przypisy
- ↑ a b Park Krajobrazowy im. Gen. Dezyderego Chłapowskiego. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody . Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. .
- ↑ Lasy Państwowe: mapa poglądowa
- ↑ a b Park Krajobrazowy im. Gen. D. Chłapowskiego, Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego .
- ↑ 100 lat kaplicy w Rąbiniu. .
- ↑ a b Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
- ↑ Paweł Anders: Pojezierze Leszczyńskie. Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1985, s. 106.
