Charles Joseph Minard
W tym artykule poruszony zostanie temat Charles Joseph Minard, który w ostatnich latach zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Charles Joseph Minard budzi zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i zwykłych ludzi, wywołując debaty i refleksje na temat jego wpływu na życie codzienne. Poprzez tę analizę staramy się zaoferować szeroką i kompletną wizję Charles Joseph Minard, badając jej liczne aspekty i badając implikacje, jakie ma w bieżącym kontekście. Przeglądając różne punkty widzenia i przedstawiając odpowiednie informacje, będziemy starali się zapewnić czytelnikowi wszechstronne zrozumienie Charles Joseph Minard i jego dzisiejszego znaczenia.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| |
Charles Joseph Minard (ur. 27 marca 1781 w Dijon, zm. 24 października 1870 w Bordeaux) – francuski inżynier, budowniczy kanałów i portów, pionier graficznych metod analizy i przekazywania informacji z zakresu inżynierii i statystyki, autor graficznej wizualizacji inwazji Napoleona na Rosję w 1812 roku.
Życiorys
Charles Joseph Minard urodził się 27 marca 1781 w Dijon[1][2]. Ojciec nauczył Minarda czytać i pisać w wieku lat czterech[2]. W wieku piętnastu lat rozpoczął naukę w École polytechnique a następnie w 1803 roku ukończył École nationale des ponts et chaussées[1]. Zajmował się budową kanałów i portów, przy których stosował innowacyjne rozwiązania własnego pomysłu[1].
W 1830 roku został powołany na stanowiska inspektora w wyższej szkole École nationale des ponts et chaussées (ENPC), gdzie był odpowiedzialny za nauczanie żeglugi śródlądowej i kolejnictwa(1832–1842) oraz prac morskich (1836–1842)[1].
W 1831 roku zaproponował utworzenie w szkole katedry ekonomii politycznej[1]. Jego praca traktująca o robotach publicznych „Notions élémentaires d'économie politique appliquée aux travaux publics” znalazła uznanie francuskiego ekonomisty Jeana-Baptisty Saya (1767–1832)[1]. Minard zajmował się również graficznymi metodami analizy i przekazywania informacji i ta praca przyniosła mu największe uznanie[1].
W 1846 roku szkoła utworzyła dla niego nowe stanowisko inspektora generalnego z zakresem nauczania budowy portów, linii kolejowych i ekonomii politycznej[1]. Po awansie na inspektora generalnego rady szkoły, zaangażował się w badania nad projektami budowy linii kolejowych[1]. W 1851 roku Minard przeszedł na emeryturę[1]. Zmarł 24 października 1870 w Bordeaux[1].
Infografiki Minarda
Minard był pionierem kartografii tematycznej i grafiki statystycznej[3]. Opracował wiele nowatorskich metod przedstawiania danych[3] i rozpropagował wykres Sankeya zastosowany po raz pierwszy najprawdopodobniej przez Henry’ego Harnessa w 1837 roku[4]. Nie wiadomo czy Minard znał pracę Harnessa czy też opracował metodę niezależnie od niego[3].
Różni autorzy zidentyfikowali od 51 do 58 grafik Minarda[3]. Wiele z nich przedstawia przepływ dóbr (m.in. francuski eksport wina, bawełny, węgla, itp.) i ludzi[3]. W 1845 roku Minard opublikował swoje pierwsze graficzne przedstawienie – ruchu kolejowego pomiędzy Dijon i Mulhouse[1][2].
Prace Minarda stanowiły podstawę dla wielu decyzji podejmowanych w ramach planowania przestrzennego i w latach 1850–1860 wszyscy francuscy ministrowie robót publicznych portretowali się z grafikami Minarda w tle[3].
Inwazja Napoleona na Rosję
20 listopada 1869 roku Minard opublikował graficzną wizualizację – wykres Sankeya – inwazji Napoleona na Rosję w 1812 roku – Carte figurative des pertes successives en hommes de l'Armee Frangais dans la campagne de Russe 1812–1813, uznawaną przez niektórych za najlepszą grafikę świata kiedykolwiek powstałą[3].
Grafika przedstawia katastroficzne straty wielkiej armii Napoleona wskutek zimna i mrozu – z 442 tys. żołnierzy biorących udział w kampanii powróciło 10 tys.[3] Przemarsz wojska ukazany jest na mapie i zaznaczony strzałkami, których grubości ilustrują wielkość armii w danym miejscu i czasie[3]. Pod mapą znajduje się diagram z temperaturami[3]. Graficzne połączenie informacji geograficznych, statystycznych i meteorologicznych w jednej wizualizacji oddaje wielowymiarowo ogrom poniesionej klęski[3].
Przemarsz wojsk Hannibala
20 listopada 1869 roku Minard opublikował drugi wykres Sankeya przedstawiający przemarsz wojsk Hannibala z Hiszpanii do Italii podczas II. wojny punickiej[2]. Z armii liczącej 96 tys., po przeprawie przez Alpy zostało 26 tys.[2]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l La Bibliothèque numérique patrimoniale de École nationale des ponts et chaussées: Minard, Charles-Joseph. . (fr.).
- ↑ a b c d e Notice nécrologique sur M. Minard, inspecteur général des ponts et chaussées, en retraite. W: Victorin Chevallier: Annales des ponts et chaussées : Mémoires et documents relatifs à l’art des constructions et au service de l’ingénieur, 5e série, tome II. Paris: Dunod, 2e sem. 1871, s. 1–22. . (fr.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Michael Friendly. Visions and Re-Visions of Charles Joseph Minard. „Journal of Educational and Behavioral Statistics”. 27 (1), s. 31-51, Spring 2002. ISSN 1076-9986. (ang.).
- ↑ Data visualisation: Sankey or Harness?. „The Economist”, 2011-07-04. (ang.).