Chlorki acylowe
Var1 to koncepcja, która w ostatnich latach przyciągnęła uwagę wielu osób. Poprzez swój wpływ na różne aspekty współczesnego życia, var1 wywołał debaty, refleksje i liczne badania. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze zmienną var1, od jej wpływu na społeczeństwo po ewolucję w czasie. Dodatkowo omówimy różne perspektywy i opinie na temat var1, aby zapewnić pełniejsze zrozumienie tego tematu. Bez wątpienia var1 stał się tematem globalnego zainteresowania, który nie pozostawia nikogo obojętnym.
Chlorki acylowe, R–CO–Cl – związki organiczne z grupy chlorków kwasowych, pochodne kwasów karboksylowych, w których grupa hydroksylowa w grupie karboksylowej została zastąpiona atomem chloru.
Przykładowe związki tego typu to chlorek acetylu CH
3COCl, chlorek benzoilu C
6H
5COCl i chlorek oksalilu (COCl)
2.
Otrzymywane są w wyniku substytucji nukleofilowej w grupie acylowej kwasu karboksylowego lub bezwodnika kwasu karboksylowego, przy użyciu związku z reaktywnymi atomami chloru, np. SOCl2 (chlorek tionylu), PCl3 (trichlorek fosforu), PCl5 (pentachlorek fosforu), POCl3 (tlenochlorek fosforu).
Chlorki acylowe stosowane są w syntezie organicznej do wprowadzania grupy acylowej, np. w reakcjach: estryfikacji, acylowania, acylowania metodą Friedla-Craftsa.
Najprostszy chlorek acylowy, chlorek formylu HCOCl (chlorek kwasu mrówkowego), jest niestabilny. Jest wykrywany jako produkt przejściowy w mieszaninach reakcyjnych oraz – w fazie gazowej – w atmosferze jako produkt pośredni degradacji halogenków alkilowych[1].
Przypisy
- ↑ H.G. Libuda i inni, Formyl chloride: UV absorption cross sections and rate constants for the reactions with chlorine atom and hydroxyl radical, „The Journal of Physical Chemistry”, 94 (15), 1990, s. 5860–5865, DOI: 10.1021/j100378a047 (ang.).
