Clara Tauson
W dzisiejszym świecie Clara Tauson to temat, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo, czy wpływ na różne obszary życia codziennego, Clara Tauson stał się stałym tematem rozmów między ekspertami a ogółem społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane ze zmienną Clara Tauson, analizując jej znaczenie, implikacje i ewolucję w czasie. Od samego początku do ostatecznego wyniku, Clara Tauson stanowi temat bardzo interesujący, który zasługuje na zbadanie z różnych punktów widzenia.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 grudnia 2002 |
| Wzrost |
182 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener |
Carlos Martinez Comet |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
3 WTA, 1 WTA 125, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
21 (3 marca 2025) |
| Australian Open |
3R (2022, 2025) |
| Roland Garros |
4R (2024) |
| Wimbledon |
1R (2021, 2022, 2024) |
| US Open |
2R (2021, 2023, 2024) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 0 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
432 (21 lutego 2022) |
| Australian Open |
1R (2022, 2025) |
| Wimbledon |
1R (2021) |
| US Open |
1R (2022, 2024) |
Clara Tauson (ur. 21 grudnia 2002 w Gentofte) – duńska tenisistka, mistrzyni juniorskiego Australian Open 2019 w grze pojedynczej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.
Kariera juniorska
W 2017 roku zwyciężyła w zawodach podczas olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy.
W styczniu 2019 roku została rozstawiona z numerem 1. w grze pojedynczej w turnieju juniorskim Australian Open, który wygrała, pokonując w finale Leylah Annie Fernandez.
Kariera seniorska
W 2016 roku, jako trzynastolatka, została najmłodszą w historii mistrzynią Danii w grze pojedynczej, pobijając tym samym rekord Caroline Wozniacki, która zdobyła ten tytuł w wieku czternastu lat[1].
W swojej karierze zwyciężyła w jedenastu turniejach rangi ITF w grze pojedynczej. Najwyżej w rankingu singlowym WTA notowana była na 21. miejscu (3 marca 2025), natomiast w deblowym na 432. pozycji (21 lutego 2022).
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | 2025 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | Q1 | 3R | A | 2R | 3R | 0 / 3 | 5 – 3 | |||||||||||||||
| French Open | A | A | A | 2R | 2R | A | 3R | 4R | 0 / 4 | 7 – 4 | ||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | NH | 1R | 1R | Q3 | 1R | 0 / 3 | 0 – 3 | ||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | 2R | 1R | 2R | 2R | 0 / 4 | 3 – 4 | ||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 938 | 863 | 267 | 152 | 44 | 128 | 85 | 52 | 0 / 14 | 15 – 14 | ||||||||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | 2025 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | A | A | 1R | 0 / 2 | 0 – 2 | |||||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | NH | 1R | A | A | 1R | 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 1R | A | 1R | 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | – | – | – | 630 | 450 | 848 | – | 1027 | 0 / 6 | 0 – 6 | ||||||||||||||||
Występy w grze mieszanej
Clara Tauson nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| od 2021 |
|
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra pojedyncza 5 (3–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 7 marca 2021 | Lyon | Twarda (hala) |  Viktorija Golubic
|
6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2. | 19 września 2021 | Luksemburg | Twarda (hala) |  Jeļena Ostapenko
|
6:3, 4:6, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 31 października 2021 | Courmayeur | Twarda (hala) |  Donna Vekić
|
6:7(3), 2:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 5 stycznia 2025 | Auckland | Twarda |  Naomi Ōsaka
|
4:6, krecz |
| Finalistka | 2. | 22 lutego 2025 | Dubaj | Twarda |  Mirra Andriejewa
|
6:7(1), 1:6 |
Finały turniejów WTA 125
Gra pojedyncza 4 (1–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 21 sierpnia 2021 | Chicago | Twarda |  Emma Raducanu
|
6:1, 2:6, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 17 grudnia 2022 | Limoges | Twarda (hala) |  Anhelina Kalinina
|
3:6, 7:5, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 21 kwietnia 2024 | Oeiras | Ceglana |  Suzan Lamens
|
4:6, 7:5, 4:6 |
| Finalistka | 3. | 6 października 2024 | Hongkong | Twarda |  Ajla Tomljanović
|
6:4, 4:6, 4:6 |
Finały turniejów ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 40 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 15 (11–4)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 29/10/2017 |  Sztokholm
|
15 000 | Twarda (hala) | Jacqueline Awad
|
4:6, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 05/11/2017 | Sztokholm
|
15 000 | Twarda (hala) |  Jekatierina Jaszyna
|
6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2. | 03/03/2019 |  Monastyr
|
15 000 | Twarda | Arianne Hartono
|
6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 3. | 17/03/2019 |  Shenzhen
|
60 000 | Twarda | Liu Fangzhou
|
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 4. | 24/03/2019 | Xiamen
|
15 000 | Twarda | Meiqi Guo
|
2:6, 6:3, 6:2 |
| Finalistka | 2. | 15/06/2019 |  Kaltenkirchen
|
15 000 | Ceglana | Yūki Naitō
|
6:4, 4:6, 0:6 |
| Finalistka | 3. | 30/06/2019 | Darmstadt
|
25 000 | Ceglana |  Wolha Hawarcowa
|
1:6, 6:7(3) |
| Zwyciężczyni | 5. | 15/09/2019 |  Metar
|
60 000 | Twarda | Katharina Hobgarski
|
4:6, 6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 6. | 23/02/2020 | Glasgow
|
25 000 | Twarda (hala) |  Wiktorija Tomowa
|
6:4, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 7. | 23/08/2020 |  Oeiras
|
15 000 | Ceglana |  María Gutiérrez Carrasco
|
6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 24/01/2021 |  Fujairah
|
25 000 | Twarda | Viktorija Golubic
|
6:0, 4:6, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 9. | 21/02/2021 | Altenkirchen
|
25 000 | Dywanowa (hala) | Simona Waltert
|
3:6, 6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 10. | 04/12/2022 |  Sëlva
|
25 000 | Twarda (hala) |  Emina Bektas
|
6:3, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 11. | 04/12/2022 | Altenkirchen
|
60 000 | Dywanowa (hala) |  Greet Minnen
|
7:6(5), 4:6, 6:2 |
| Finalistka | 4. | 26/03/2023 |  Maribor
|
40 000 | Twarda | Mai Hontama
|
4:6, 6:3, 4;6 |
Gra podwójna 1 (0–1)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 22/02/2020 | Glasgow
|
25 000 | Twarda (hala) | Lara Salden
|
 Myrtille Georges Kimberley Zimmermann
|
6:7(2), 6:7(5) |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
| Runda | Przeciwniczka | Wynik |
|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo  Dania
| ||
| I runda |  Kanada: Bianca Andreescu
|
2:6, 3:6 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2019 | Australian Open | Twarda | Leylah Annie Fernandez
|
6:4, 6:3 |
Przypisy
- ↑ Ronni Burkal Nielsen: Clara er yngste DM-vinder nogensinde: Det er meget overvældende. sport.tv2.dk, 2016-08-06. . (duń.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA , Women’s Tennis Association (ang.).
- Profil na stronie ITF , International Tennis Federation (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King , Billie Jean King Cup (ang.).