Crisanto Luque Sánchez

W tym artykule zbadamy znaczenie Crisanto Luque Sánchez w naszym codziennym życiu. Crisanto Luque Sánchez odgrywa kluczową rolę w różnych aspektach naszego życia, od wpływania na nasze codzienne decyzje po kształtowanie sposobu, w jaki postrzegamy świat. W całej historii Crisanto Luque Sánchez był przedmiotem badań, debat i refleksji, a jego znaczenie pozostawało niezmienne przez lata. W tym artykule zanurzymy się w zawiłej sieci znaczeń i konsekwencji, jakie Crisanto Luque Sánchez ma w naszym społeczeństwie, a także odkryjemy jego wpływ w różnych kontekstach i sytuacjach.

Crisanto Luque Sánchez
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Omnia e in Christus omnibus
Kraj działania

Kolumbia

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1889
Tenjo

Data i miejsce śmierci

7 maja 1959
Bogota

Arcybiskup Bogoty
Okres sprawowania

1950–1959

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

28 października 1916

Nominacja biskupia

16 stycznia 1931

Sakra biskupia

3 maja 1931

Kreacja kardynalska

12 stycznia 1953
Pius XII

Kościół tytularny

SS. Cosma e Damiano

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Krzyża Świętego Rajmunda z Penafort (Hiszpania)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

3 maja 1931

Konsekrator

Paolo Giobbe

Współkonsekratorzy

José Ignacio López Umaña
Luis Adriano Díaz Melo

Crisanto Luque Sánchez, (ur. 1 lutego 1889 w Tenjo, zm. 7 maja 1959 w Bogocie), kolumbijski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Bogoty.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął w Bogocie 28 października z rąk Bernardo Herrera Restrepo arcybiskupa Bogoty. Pracę duszpasterską podjął w archidiecezji Bogota i był kapelanem szpitala, wikariuszem w parafii Nuestra Señora de las Nieves i proboszczem w Guachetá. 16 stycznia 1931 roku papież Pius XI mianował go biskupem tytularnym Croe i biskupem pomocniczym diecezji Tunja, sakrę biskupią otrzymał 3 maja 1931 roku w archikatedrze metropolitalnej w Bogocie z rąk abp. Paolo Giobbe nuncjusza apostolskiego w Kolumbii. 9 września 1932 roku został mianowany biskupem ordynariuszem diecezji Tunja. 14 lipca 1950 roku został przeniesiony na stolicę metropolitalną w Bogocie i jednocześnie mianowany biskupem polowym. Na konsystorzu 12 stycznia 1953 roku Pius XII wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santi Cosma e Damiano. Uczestniczył w konklawe w 1958 roku. Był pierwszym kardynałem pochodzącym z Kolumbii. Zmarł 7 maja 1959 roku w Bogocie i pochowano go w archikatedrze metropolitalnej w Bogocie.

Bibliografia