W tym artykule porozmawiamy o Mario Revollo Bravo, temacie o dużym znaczeniu dzisiaj. Mario Revollo Bravo to złożone zagadnienie, które obejmuje różne aspekty wpływające na społeczeństwo jako całość. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na relacje osobiste, Mario Revollo Bravo to kwestia, która nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule będziemy badać różne podejścia i perspektywy, które istnieją wokół Mario Revollo Bravo, w celu zapewnienia pełniejszego i głębszego zrozumienia tego bardzo istotnego tematu.
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Arcybiskup Bogoty | |||
Okres sprawowania |
1984–1994 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
31 października 1943 | ||
Nominacja biskupia |
13 listopada 1973 | ||
Sakra biskupia |
2 grudnia 1973 | ||
Kreacja kardynalska |
28 czerwca 1988 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
2 grudnia 1973 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Mario Revollo Bravo (ur. 15 czerwca 1919 w Genui, Włochy, zm. 3 listopada 1995 w Bogocie) – kolumbijski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup metropolita Bogoty.
Urodził się w Genui, gdzie jego ojciec pełnił funkcję kolumbijskiego konsula. Po ukończeniu niższego seminarium w Bogocie, kontynuował naukę w miejscowym seminarium wyższym, a następnie na wydziale teologii Gregorianum i w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. 31 października 1943 roku w Wiecznym Mieście otrzymał święcenia kapłańskie. Po powrocie do Kolumbii pracował jako duszpasterz i profesor wyższego seminarium. 13 listopada 1973 roku Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym Bogoty, przydzielając mu stolicę tytularną Thinisa in Numidia. 28 lutego 1978 roku został mianowany arcybiskupem Nueva Pamplona. W latach 1970–1975 był delegatem Episkopatu Kolumbii w Radzie Episkopatów Ameryki Łacińskiej (CELAM), a w okresie 1975–1978 przewodniczącym Komisji Episkopatu Kolumbii ds. Nauki Wiary. 25 czerwca 1984 roku został przeniesiony na stolicę metropolitalną w Bogocie. Kilkakrotnie pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu. Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej 28 czerwca 1988 roku, z tytułem prezbitera San Bartolomeo all’Isola. 13 sierpnia 1994 roku po przekroczeniu 75 roku życia, złożył rezygnację z pełnionego urzędu. Zmarł w Bogocie.