Człowiek z Solo
Dziś Człowiek z Solo to temat, który budzi ogromne zainteresowanie i wywołuje debatę w różnych obszarach społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na kulturę popularną czy wpływ na życie codzienne, Człowiek z Solo stał się tematem o znaczeniu globalnym. Od badań naukowych po trendy społeczne, Człowiek z Solo przejął kluczową rolę w dyskursie publicznym, przyciągając uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane ze Człowiek z Solo, badając jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego obecność dzisiaj.
| Homo erectus soloensis | |||
| Oppenoorth, 1932[1] | |||
| Okres istnienia: 0,55–0,143 mln lat temu | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
człowiek | ||
| Gatunek | |||
| Podgatunek |
Homo erectus soloensis | ||
| Synonimy | |||
| |||
Człowiek z Solo (Homo erectus soloensis) – podgatunek wymarłego hominina, Homo erectus. Dawniej klasyfikowany jako Homo sapiens soloensis. Jedyne znane szczątki tego nietypowego hominida zostały odkryte w latach 1931–1933 przez zespół, którym kierowali Willem Frederik Florus Oppenoorth, Carel ter Haar i Gustav Heinrich Ralph von Koenigswald, podczas wykopalisk prowadzonych wzdłuż brzegu rzeki Solo na wyspie Jawie w Indonezji[2][3]. Jako lokalizację szczątków często podaje się Ngandong (obecny dystrykt Kradenan) – od nazwy wioski, nieopodal której okazy zostały znalezione.
Choć morfologia większości badań wskazywała na Homo erectus, kultura gatunku szczątków była niezwykle rozwinięta[4]. Przysparza to wielu problemów teoriom dotyczącym opisów zachowań Homo erectus w zakresie jego języka i innowacji, które wprowadzał[5]. Objętość jego czaszki szacuje się na 1013 – 1251 cm³, co jest jednym z największych rozmiarów mózgu wśród przedstawicieli rodzaju homo[6].
Z uwagi na narzędzia, które znaleziono przy szczątkach, oraz na poszczególne cechy anatomiczne, człowieka z Solo zaklasyfikowano jako podgatunek (nazwany Jawantrop, Javanthropus) gatunku Homo sapiens i był uważany za przodka dzisiejszych Aborygenów australijskich. Bardziej skrupulatne badania wykazały jednak, iż założenie dotyczące bycia przodkiem Aborygenów nie jest prawdziwe[5]. Analizy osiemnastu czaszek z Sangiran, Trinil, Sambungmacan i Ngandong wykazały chronologiczny rozwój od okresu Bapang-AG do Ngandong[7]. W 2011 oszacowano wiek człowieka z Solo na 550 tysięcy lat oraz na 143 tysiące lat[8].
Przypisy
- ↑ a b William F. F. Oppenoorth. Solo Man – A New Fossil Skull. „Scientific American”. 147 (3), s. 154–155, 1932-09-01. Bibcode: 1932SciAm.147..154O. JSTOR: 24966028. (ang.).
- ↑ Frank Huffman, John de Vos, Aart W.J. Berkhout & F. Aziz. Provenience reassessment of the 1931-1933 Ngandong Homo erectus (Java), confirmation of the bone-bed origin reported by the discoverers. „PaleoAnthropology”, s. 1−60, 2010. (ang.).
- ↑ Schwartz J.H., Tattersall I.: The Human Fossil Record, Craniodental Morphology of Genus Homo (Africa and Asia), s. 450.
- ↑ Emuseum. . .
- ↑ a b Brown P.: Recent human evolution in East Asia and Australasia, s. 235–242.
- ↑ PART TWO: Methods and Materials of Endocast Analysis
- ↑ Kaifu Y., Aziz F., Indriati E., Jacob T., Kurniawan I., Baba H.. Cranial morphology of Javanese Homo Erectus: new evidence for continuous evolution, specialization and terminal extinction. „Journal of Human Evolution”. 55 (4), s. 551–580, 2008. DOI: 10.1016/j.jhevol.2008.05.002. (ang.).
- ↑ Finding showing human ancestor older than previously thought offers new insights into evolution
| Homininae | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australopithecine |
| ||||||||
| Człowiek |
| ||||||||
| Tematy powiązane | |||||||||
