Obecnie Dalików (gromada) to temat, który zyskał duże znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Dalików (gromada) stał się podstawowym elementem codziennego życia ludzi. Od wpływu w miejscu pracy po wpływ na rozrywkę i kulturę, Dalików (gromada) stał się tematem ogólnego zainteresowania, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy znaczenie i wpływ Dalików (gromada) w różnych obszarach, analizując jego implikacje i zastanawiając się nad jego przyszłością w coraz bardziej połączonym i współzależnym świecie.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat |
1954–55: łęczycki | ||
Data powstania |
4 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Dalików – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Dalików siedzibą GRN w Dalikowie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie łęczyckim w woj. łódzkim, na mocy uchwały nr 32/54 WRN w Łodzi z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Dalików, Dalików A, Złotniki, Krzemieniew, Dąbrówka Woźnicka i Gajówka, ponadto kolonia Stefanów, wieś Marcinów i wieś Dąbrówka Nadolna z dotychczasowej gromady Stefanów oraz kolonia Brudnów IV z dotychczasowej gromady Brudnów ze zniesionej gminy Dalików w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 17 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu poddębickiego w tymże województwie[8].
1 stycznia 1959 do gromady Dalików przyłączono wsie Huta Bardzyńska, Eufemia, Simonia i Rozynów oraz kolonię Rozynów ze znoszonej gromady Florentynów w powiecie łęczyckim[9].
31 grudnia 1959 do gromady Dalików przyłączono wieś i kolonię Zdrzychów ze znoszonej gromady Wilczyca[10].
31 grudnia 1961 do gromady Dalików przyłączono wieś Przekora i wieś Franki ze zniesionej gromady Przekora[11].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[12]. 1 stycznia 1973 – tym razem w powiecie poddębickim – reaktywowano gminę Dalików[13].