W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Parzęczew (gromada), tematem, który przykuł uwagę ludzi i ekspertów z różnych dziedzin. Od historycznych początków po dzisiejsze znaczenie Parzęczew (gromada) wywołał debaty i refleksje na temat jego wpływu na społeczeństwo, kulturę i życie codzienne. Poprzez szczegółową analizę zbadamy wiele aspektów Parzęczew (gromada), zagłębiając się w jego znaczenie, wpływ i możliwe implikacje na przyszłość. Ponadto zagłębimy się w różne perspektywy i stanowiska, które zostały wygenerowane wokół Parzęczew (gromada), zapewniając czytelnikowi wszechstronną i wzbogacającą wizję tego fascynującego tematu.
gromada | |||
1954–1973 | |||
![]() | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
4 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Parzęczew – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Parzęczew siedzibą GRN w Parzęczewie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie łęczyckim w woj. łódzkim, na mocy uchwały nr 32/54 WRN w Łodzi z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Bibianów, Chrząstów Wielki, Parzęczew, Wielka Wieś i Wytrzyszczki oraz kolonia Śliwniki, kolonia Piaskowice, wieś Rózin i wieś Zelgoszcz z dotychczasowej gromady Śliwniki Nowe, ponadto kolonia Ignacew Parzęczewski z dotychczasowej gromady Ignacew oraz wieś Ignacew Rozlazły, wieś Ignacew Górny i kolonia Swoboda z dotychczasowej gromady Ignacew Rozlazły ze zniesionej gminy Parzęczew w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 23 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1959 do gromady Parzęczew przyłączono kolonię Gołaszyny, wieś Ignacew Folwarczny i wieś Ignacew Podleśny ze zniesionej gromady Florentynów w powiecie łęczyckim[8] oraz wsie Jasionka, Kossobudy, Skórka i Marysławów z gromady Budzynek w powiecie poddębickim[9].
31 grudnia 1961 do gromady Parzęczew włączono obszar zniesionej gromady Różyce Żmijowe w powiecie łęczyckim[10] oraz wieś Władysławów z gromady Brudnów w powiecie poddębickim[11].
1 lipca 1968 do gromady Parzęczew włączono obszar zniesionej gromady Chociszew w tymże powiecie (miejscowości Chociszew, Orła, Kowalewice i Tkaczewska Góra, Mikołajew, Rafałów, Duraj, Nowa Jerozolima, Nowe Młyny, Sokola Góra, Mariampol, Smolarnia, Florentynów, Anastazew i Gortatów)[12].
1 stycznia 1969 z gromady Parzęczew wyłączono wsie Duraj, Małogórne, Orła, Pustkowa Góra, Reksuł i Tkaczewska Góra (należace do 1 lipca 1968 do gromady Chociszew), włączając je do gromady Grotniki w powiecie łódzkim w tymże województwie[13].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[14]. 1 stycznia 1973 w powiecie łęczyckim reaktywowano gminę Parzęczew[15] (od 1999 gmina znajduje się w powiecie zgierskim).