Dan II
W tym artykule zbadamy wpływ Dan II na różne aspekty dzisiejszego społeczeństwa. Dan II stał się w ostatnich latach przedmiotem zainteresowania i dyskusji, generując sprzeczne opinie i wywołując różne reakcje opinii publicznej. Poprzez dogłębną analizę sprawdzimy, jak Dan II wpłynął na kulturę, ekonomię, politykę i inne istotne dziedziny. Dodatkowo omówimy krótko- i długoterminowe implikacje Dan II, a także możliwe perspektywy na przyszłość. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i szczegółowego spojrzenia na Dan II, podkreślając jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie.
| |
| hospodar Wołoszczyzny | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| hospodar Wołoszczyzny | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| hospodar Wołoszczyzny | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| hospodar Wołoszczyzny | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| hospodar Wołoszczyzny | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Dzieci | |
Dan II (zm. 1431) – hospodar Wołoszczyzny w latach 1422–1426 i 1427–1431 z dynastii Basarabów.
Był synem hospodara Dana I. Objął tron hospodarski po wygnaniu swego kuzyna, hospodara Radu II Praznaglava z którym zmagania toczył przez większość swego panowania. W przeciwieństwie do Radu II – który był zwolennikiem ugody z Imperium Osmańskim, Dan II związał się z Węgrami, z których pomocą odparł w 1423 dwa najazdy tureckie, a następnie nawet podjął działania zaczepne na południe od Dunaju, w okolicach Widynia. Po śmierci Radu II w 1427 przejął tron na dłużej, lecz wówczas utracił na rzecz Mołdawii nadmorską twierdzę Cetatea Albă. Ostatecznie w 1428 zawarł pokój z Turcją, zachowując niezależność Wołoszczyzny, zgodził się jednak przy tym na płacenie stałego haraczu. W ostatnich latach życia Dana nasiliła się opozycja bojarska przeciwko niemu, na której czele stał Aleksander Aldea. Zginął w 1431 w walce z Turkami.
Wśród jego synów byli późniejsi hospodarowie wołoscy: Basarab II, Władysław II Dan, Basarab III Stary.
Bibliografia
- J. Demel: Historia Rumunii. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, 1970, s. 120, 122.
- J. Rajman: Encyklopedia średniowiecza. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2006, s. 225. ISBN 83-7435-263-9.
