W tym artykule Dankmar Adler staje się centralną osią analizy badającej jej wpływ na różne obszary życia codziennego. Od wpływu na dzisiejsze społeczeństwo po znaczenie w określonych obszarach, takich jak edukacja, polityka, gospodarka czy kultura, staramy się rozwikłać różne aspekty, które obejmuje Dankmar Adler. Poprzez szczegółową analizę i krytyczną perspektywę ma zaoferować czytelnikowi szeroką i wieloaspektową wizję Dankmar Adler, podkreślając zarówno jej pozytywne aspekty, jak i wyzwania i sprzeczności. Artykuł ten ma na celu wniesienie wkładu do debaty i wiedzy na temat Dankmar Adler, otwierając przestrzeń do refleksji i wymiany pomysłów.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
amerykańska |
Praca | |
Styl | |
Biuro |
Adler & Sullivan |
Budynki |
Dankmar Adler (ur. 3 lipca 1844 w Lengsfeld (dzisiaj Stadtlengsfeld) pod Eisenach (Niemcy), zm. 16 kwietnia 1900 w Chicago) – amerykański architekt i inżynier, z pochodzenia niemiecki Żyd. Odegrał istotną rolę w szkole chicagowskiej.
Urodził się w Stadt Lengsfeld w Niemczech, był synem rabina Liebmana Adlera i Sary Eliel, która zmarła wkrótce po porodzie. Dziesięć lat później (1854) naciski gospodarcze i polityczne skłoniły rodzinę Adlerów do emigracji do Stanów Zjednoczonych, gdzie Liebman i jego druga żona, Zerlina Picard, osiedlili się w Detroit, gdzie spędził resztę dzieciństwa. Rabin Adler zajmował ambonę Kongregacji Beth El. Młody Dankmar studiował rysunek pod okiem Juliusa Melchersa (ojca artysty Gariego Melchersa) i uczęszczał do Ann Arbor Union High School, aby przygotować się do studiów na Uniwersytecie Michigan. Po zdaniu egzaminu wstępnego był praktykantem u kilku architektów z Detroit: Johna J. Schaefera, a następnie E. Willarda Smitha i młodego asystenta Smitha, Johna Bancrofta[1].
Studiował łącznie na 2 Uniwersytetach: Michigan i Chicago architekturę, tam też w roku 1861 osiedlił się jako architekt. W tym samym roku (1861) jego rodzina także przeniosła się do Chicago. W 1881 r. razem z Louisem Sullivanem założył biuro architektoniczne Adler & Sullivan.
Adler był prezydentem Western Association of Architects, sekretarzem American Institute of Architects i członkiem wielu innych stowarzyszeń zawodowych. W latach 1873–1877 był też sekretarzem United Hebrew Charities Chicago. Biuro Adler & Sullivan było głównym przedstawicielem stylu nazywanego Chicago School of Architecture (Chicagowska Szkoła Architektury). W samym Chicago według ich projektów powstał między innymi Central Music Hall oraz liczne budowle świeckie i sakralne. Biuro współpracowało także przy powstaniu Carnegie Hall w Nowym Jorku.