W tym artykule zajmiemy się ekscytującym tematem David Ladd, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od swoich początków do chwili obecnej David Ladd był przedmiotem badań i analiz, co pozwoliło nam uzyskać głębsze zrozumienie jego cech charakterystycznych i konsekwencji dla społeczeństwa. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty związane ze David Ladd, od jego wpływu na gospodarkę po wpływ na sferę społeczną i kulturową. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i opinie wyrażone na temat David Ladd, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tego kontrowersyjnego tematu.
| Prawdziwe imię i nazwisko |
David Alan Ladd |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 lutego 1947 |
| Zawód |
aktor, producent filmowy |
| Współmałżonek |
Dey Young |
| Lata aktywności |
1953–1981 (jako aktor) |
David Alan Ladd (ur. 5 lutego 1947 w Los Angeles) – amerykański producent filmowy i telewizyjny, aktor.
Urodził się w Los Angeles[1], w Kalifornii jako syn pary aktorskiej – Alana Ladda (ur. 3 września 1913, zm. 29 stycznia 1964)[2][3] i Sue Carol (ur. 30 października 1906, zm. 4 lutego 1982)[4], żydowskiej imigrantki z Austrii[5][6]. Dorastał ze starszą siostrą Alaną Ladd Jackson (ur. 21 kwietnia 1943, zm. 23 listopada 2014)[7]. Jego inne rodzeństwo ze strony ojca to Carol Lee Ladd (ur. 1932)[8] i Alan Ladd Jr. (ur. 22 października 1937, zm. 2 marca 2022[9] ) ze związku z Marjorie Jane (z domu Harrold)[10].
Po ukończeniu Harvard School w Los Angeles, po śmierci swojego ojca w 1964, uczęszczał do University of Southern California, gdzie otrzymał tytuł Bachelor of Science. Realizował również militarne zobowiązania w Air Force Reserve (Rezerwach Sił Powietrznych)[11].
Mając sześć lat był jednym z chłopców prerii w westernie Jeździec znikąd (Shane, 1953) u boku swojego ojca Alana Ladda, Jean Arthur i Jacka PaLance’a. Hollywoodzką karierę rozpoczął w 1957 z rolą drugoplanową w Wielki ląd (The Big Land) z główną rolę ojca i Virginią Mayo[12].
Następnie Samuel Goldwyn Jr. zaproponował mu rolę Davida Chandlera w westernie Michaela Curtiza Dumny buntownik (The Proud Rebel) z Olivią de Havilland, za którą zdobył Złoty Glob jako „Najlepszy nowicjusz 1958” jak również otrzymał specjalną nagrodę dla „Najlepszego nieletniego aktora”, i był nominowany do nagrody Złotego Globu za najlepszą rolę drugoplanową[13].
Ten sukces przyniósł mu kolejne propozycje w filmach, w tym Smutny koń (The Sad Horse, 1959), Pies flandryjski (A Dog of Flanders, 1960)[14], Raymie (również 1960) i Misty (1961), jak również pojawianiu się w licznych serialach telewizyjnych, m.in. Bonanza (1960), Gunsmoke (1965) i Kojak (1977).
W 1982, Ladd objął funkcję kierownika w Columbia Pictures. Wyprodukował także kilka filmów. Ladd został kierownikiem produkcyjnym MGM Metro-Goldwyn-Mayer (MGM) i był częścią zespołu odpowiedzialnego za odrodzenie się studia (1989-1997). Był odpowiedzialny za różnorodność filmów, w tym wielki przebój Dorwać małego (Get Shorty, 1995), gdzie w obsadzie znaleźli się: John Travolta, Gene Hackman, Rene Russo i Danny DeVito.
Od 12 lutego 1971 do 1972 jego żoną była Louise Hendricks. W 1972 r. Ladd poznał aktorkę i piosenkarkę Cheryl Stoppelmoor, z którą się ożenił 23 maja 1973. Ich córka Jordan (ur. 14 stycznia 1975) – podobnie jak rodzice – została aktorką. David i Cheryl zagrali razem w filmie Skarb jamajskiej głębiny (The Treasure of Jamaica Reef, 1975) z Stephenem Boydem. Kiedy Cheryl Ladd została gwiazdą, zastępując Farrah Fawcett w serialu telewizyjnym ABC Aniołki Charliego (1977-81), David zrealizował z udziałem ówczesnej żony program muzyczny ABC The Cheryl Ladd Special (1979) i dramat ABC Kiedy ona była zła... (When She Was Bad..., 1979) z Robertem Urichem[8]. 16 września 1980 David i Cheryl Ladd rozwiedli się. W 1982, Ladd poślubił aktorkę Dey Young, młodszą siostrę Leigh Taylor-Young. Mają córkę Annę Shane Ladd (ur. 6 lipca 1985). W 2012 r. doszło do rozwodu.