Dzisiaj wkraczamy w ekscytujący świat Echinocactus grusonii, tematu, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od samego początku Echinocactus grusonii był przedmiotem badań, debat i zainteresowań, a jego wpływ na społeczeństwo pozostaje aktualny do dziś. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Echinocactus grusonii, od jego historii po konsekwencje w życiu codziennym. Poprzez głęboką i przemyślaną analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć, co oznacza Echinocactus grusonii i dlaczego jest dziś tak istotny. Przygotuj się na fascynującą podróż do serca Echinocactus grusonii!
![]() Echinocactus grusonii w uprawie | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Echinocactus grusonii |
Nazwa systematyczna | |
Echinocactus grusonii Hildm. Monatsschr. Kakteenk. 1:4. 1891 | |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
![]() |
Echinocactus grusonii – gatunek rośliny z rodziny kaktusowatych. Roślina ma wiele nazw potocznych, np. "złota beczka", "poduszka teściowej" lub "fotel teściowej". Występuje głównie w Meksyku (San Luis Potosí, Zacatecas, Querétaro)[4].
Jest to duży sukulent o kulistym kształcie, osiągający metr wysokości i 40-80 centymetrów średnicy. Jest jasnozielony, ma 20-35 ostro zaznaczonych żeber ze stosunkowo niewielkimi areolami pokrytymi filcem. Wyrastają z nich długie (3-5 centymetrów) ciernie o złocistożółtej barwie. Zwykle roślina ma od 8 do 10 cierni bocznych i 3 do 5 środkowych. W lecie pojawiają się dzienne kwiaty, jaskrawożółte długości 4 do 6 cm. Kwitnie w starszym wieku.
Wymaga silnego nasłonecznienia i minimum 10 °C.