Elizeusz
Dziś Elizeusz to temat, który budzi duże zainteresowanie i dyskusję w społeczeństwie. Od dłuższego czasu Elizeusz jest przedmiotem badań i analiz, generując różne perspektywy i opinie na ten temat. W tym artykule zagłębimy się w temat Elizeusz, zajmując się jego najważniejszymi aspektami i oferując jego szeroką i wzbogacającą wizję. Elizeusz to temat, który znacząco wpływa na życie ludzi, dlatego istotne jest podejście do niego z różnych punktów widzenia, aby zrozumieć go w całości. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty Elizeusz, próbując zaoferować obiektywną i kompletną wizję, która zachęci naszych czytelników do refleksji i analizy.
| prorok | |
 Rosyjska ikona z XVIII wieku w Cerkwi Przemienienia Pańskiego na Kiży | |
| Data i miejsce urodzenia |
IX w. p.n.e. |
|---|---|
| Data śmierci |
IX w. p.n.e. |
| Czczony przez | |
| Wspomnienie |
14 czerwca (kat.), |
| Atrybuty |
rozwinięty zwój |
Elizeusz (hebr. אֱלִישָׁע – Elišaʿ lub ʾĔlîšaʿ oznaczające „Bóg wybawił; Bóg jest wybawieniem”, cs. Елисей[1]) – prorok biblijny, uczeń Eliasza, święty katolicki i prawosławny[1], wspominany w wielu innych Kościołach wschodnich[2].
Życie
Był synem rolnika Safata z Abel-Mechola[3]. Został powołany na proroka przez Eliasza, któremu usługiwał przez 6 lat. Elizeusz uważał Eliasza za swojego duchowego ojca i był niczym jego pierworodny syn (pierworodnemu przypadały dwie części po ojcu – Elizeusz prosił Eliasza o dwie części jego ducha[4]). Jego służba trwała około 60 lat. W czasie tym dokonał wielu cudów. Umarł „na chorobę, na którą miał umrzeć”[potrzebny przypis][5] za panowania Joasza, króla Izraela.
O proroku owym wspomniał Jezus Chrystus według Ewangelii Łukasza[6].
Cuda
Cuda uczynione przez Boga w wyniku modlitw Elizeusza opisane w Biblii:
- rozdzielenie wód Jordanu – 2 Krl 2,14
- oczyszczenie źródła zaopatrującego Jerycho w wodę – 2 Krl 2,19-22
- rozszarpanie 42 dzieci przez parę niedźwiedzi – 2 Krl 2,23-24
- zaopatrzenie wojska w wodę – 2 Krl 3,16-26
- dostarczenie wdowie oliwy – 2 Krl 4,1-7
- powicie syna przez bezdzietną Szunemitkę (kobieta z Szunem)[a] – 2 Krl 4,18-37
- wskrzeszenie dziecka – 2 Krl 4,18-37
- uzdatnienie zatrutej potrawy – 2 Krl 4,38-41
- nakarmienie 100 mężczyzn 20 bochenkami chleba na prośbę mieszkańca z Baal-Szalisza – 2 Krl 4,42-44
- uleczenie Naamana z trądu – 2 Krl 5,1-14
- przeniesienie trądu z Naamana na Gechaziego – 2 Krl 5,24-27
- wypłynięcie żelaznej części siekiery na powierzchnię wody – 2 Krl 6,5-7
- ukazanie słudze anielskich rydwanów – 2 Krl 6,15-17
- porażenie wojsk syryjskich ślepotą – 2 Krl 6,18
- przywrócenie wzroku żołnierzom syryjskim – 2 Krl 6,19-23
- wskrzeszenie zmarłego – 2 Krl 13,20-21
Kult
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest za Martyrologium Rzymskim 14 czerwca[7][8].
Cerkiew prawosławna wspomina świętego proroka odpowiednio 14/27 czerwca[b][1].
W ikonografii chrześcijańskiej przedstawiany jest jako starzec z siwą, niedługą brodą. W ręce często trzyma rozwinięty zwój, na którym widnieją słowa opisujące jeden z jego cudów. Występuje także na ikonie wniebowzięcia proroka Eliasza[1].
W sztuce zachodniej za atrybuty służą mu niedźwiedzie, siekiera lub dwugłowy orzeł (symbol podwójnej mocy proroczej)[1].
Uwagi
- ↑ Szunem – miejscowość w Dolinie Jezreel na wzgórzu Gilboa biblia.info.pl
- ↑ podwójne datowanie
Przypisy
- ↑ a b c d e opr. Jarosław Charkiewicz, Tomasz Sulima (ikonografia): pror. Elizeusz. Serwis Cerkiew.pl. .
- ↑ Elisa. Ökumenisches Heiligenlexikon. . (niem.).
- ↑ 1Krl 19,16 w przekładach Biblii.
- ↑ 2Krl 2,9 w przekładach Biblii.
- ↑ Biblia-Online.pl, Biblia Warszawska - II Księga Królewska - Rozdział: 13 , biblia-online.pl (pol.).
- ↑ Łk 4,27 w przekładach Biblii.
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 137/138. ISBN 83-7097-374-4.
- ↑ Piero Bargellini: Sant' Eliseo. . (wł.).
|
