Jetro
W dzisiejszym świecie Jetro to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Jetro był tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Jej implikacje obejmują różne obszary, od nauki i technologii po kulturę i politykę. Na przestrzeni historii Jetro pozostawił niezatarty ślad w ludzkości, wyznaczając kamienie milowe i rewolucjonizując różne aspekty codziennego życia. W tym artykule dokładnie zbadamy znaczenie Jetro, a także jego różne aspekty i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
Jetro, właśc. Reuel (Reuel, hebr. רְעוּאֵל – Bóg jest pasterzem, Jetro, hebr. יִתְרוֹ – tytuł grzecznościowy) – postać biblijna, kapłan madianicki i ojciec siedmiu córek. Jedna z nich, Sefora, była żoną Mojżesza.
Jetro w Biblii
Jetro pojawia się w biblijnej Księdze Wyjścia. Mojżesz ochronił jego córki przed innymi pasterzami. W dowód wdzięczności kapłan przygarnął Mojżesza i dał mu za żonę jedną z nich, Seforę.
- A kapłan Madianitów miał siedem córek. Przyszły one, naczerpały wody i napełniły koryta,
- aby napoić owce swego ojca. Ale nadeszli pasterze i odpędzili je. Mojżesz wtedy powstał,
- wziął je w obronę i napoił ich owce. A gdy wróciły do Reuela, ojca swego, zapytał je:
- «Dlaczego wracacie dziś tak wcześnie?» Odpowiedziały: «Egipcjanin obronił nas przed pasterzami
- i naczerpał też wody dla nas i napoił nasze owce». Rzekł wówczas do córek: «A gdzie on jest,
- i czemu pozostawiłyście tego człowieka? Zawołajcie go, aby pożywił się chlebem». Mojżesz
- zgodził się zamieszkać u tego człowieka, a ten dał mu Seforę, córkę swą, za żonę. (Wj 2,16-21[1])
Do Jetry należały stada, które pasł Mojżesz, kiedy dostrzegł Krzew gorejący i otrzymał polecenie, że ma udać się do faraona
i wyprowadzić Izraela z Egiptu (Wj 3,1[1]).
Po wyjściu z Egiptu, Jetro wraz z Seforą i synami Mojżesza dołączył do obozu Izraelitów w Refidim, gdzie dokonał ofiary całopalnej.
- Następnie Jetro, teść Mojżesza, złożył Bogu całopalenia i ofiary biesiadne.
- Aaron i wszyscy starsi z Izraela przyszli i brali udział z teściem Mojżesza
- w uczcie przed Bogiem. (Wj 18,12[1])
Doradzał także Mojżeszowi, aby ustanowił przełożonych nad Izraelem, a sam zajął się jedynie najważniejszymi sprawami (Wj 18,17-23[1]).
Po ustaleniu przywódców Kapłan Jetro opuścił Mojżesza i udał się z powrotem do Madianu (Wj 18,24[1]).
Jetro w Koranie
Jetro utożsamiany jest ze wspominanym w Koranie Szoajbem (arab. شعيب, Szu'ajb). Według 7 i 11 Sury Koranu, został on posłany z misją do swoich rodaków, Madianitów (7:83; 11:85-88).
- Posłałem Szoajba do jego braci Madianitów. Ludzie! rzekł, chwalcie jednego Boga Pana Świata,
- On nam dał dowody swej potęgi; zachowajcie sprawiedliwie miarę i wagę; nic nie ujmujcie z tego,
- coście dać winni; nie plamcie ziemi, kiedy oczyszczoną została, a odniesiecie owoce z takiego życia,
- jeżeli wierzyć będziecie. (7:83[2])
Madianici nie rozumieli nauk Szoajba i nie chcieli przyjąć nowej wiary (11:89-96). Dowódcy Madianitów oskarżali Szoajbę o zwodnictwo i zagrozili wypędzeniem z miasta jego i wszystkich, którzy go słuchali, jeżeli nie wrócą do starej wiary (7:86-88). Zostali za to ukarani przez Allaha śmiercią i skazaniem na odrzucenie (7:89-90; 11:87).
- Czas oznaczony nadszedł, Szoajb i wierni doświadczyli miłosierdzia Boskiego;
- zemsta wylała się na przestępnych, znaleziono ich umarłych w domach ich.
- Oni już więcej nie powstali. (11:87[2])
Przypisy
- ↑ a b c d e Wj 2,16-21, Wj 3,1, Wj 18,12, Wj 18,17-23, Wj 18,24; według IV wydania Bibi Tysiąclecia, Wydawnictwo Pallottinum, ISBN 83-7014-218-4.
- ↑ a b Koran, tłumaczenie Jana Murzy Tarak Buczackiego z 1858 roku.
Zobacz też
|
